کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
کاه و جو پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
کاه و جو
لغتنامه دهخدا
کاه و جو. [ هَُ ج ُ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) اصطلاحاً مجموع خوراک اسپان باشد و آن را علوفه و علیق گویند. (از آنندراج ).
-
واژههای مشابه
-
کاه مکی
لغتنامه دهخدا
کاه مکی . [ هَِ م َک ْ کی ] (اِ مرکب )نباتی است که به عربی اذخر نامند. (فهرست مخزن الادویه ). رستنیی باشد که آن را خلال مأمونی میگویند. (برهان ). تبن مکی . گورگیا. (از حاشیه ٔ برهان چ معین ).
-
کاه انبار
لغتنامه دهخدا
کاه انبار. [ اَم ْ ] (اِ مرکب ) انبار کاه . کاهدان .- کاه از تو نیست کاه انبار از تست ؛ آنقدر مخور که زیان کندت . (یادداشت مؤلف ).
-
کاه ری
لغتنامه دهخدا
کاه ری . [ رِ ] (اِخ ) دهی است که آن را کانرود نیز گویند. رجوع به کانرود شود.
-
کاه زنه
لغتنامه دهخدا
کاه زنه . [ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) کاه زن . رجوع به کاه زن شود.
-
کاه گل
لغتنامه دهخدا
کاه گل . [ گ ِ ] (اِ مرکب ) گل بکاه آمیخته که دیوار وبام را بدان اندایند. (یادداشت مؤلف ) : چون سیل خراب کرد بنیاددیوار چه کاهگل چه پولاد.نظامی .
-
کاه گلی
لغتنامه دهخدا
کاه گلی . [ گ ِ ] (ص نسبی ) اندوده به کاهگل : اتاق کاهگلی ، خانه ٔ کاهگلی . (یادداشت مؤلف ).
-
قفل کاه
لغتنامه دهخدا
قفل کاه . [ ق ُ ] (اِ مرکب ) نقشه ای از نقشه های قالی است . (یادداشت مؤلف ).
-
اندوه کاه
لغتنامه دهخدا
اندوه کاه . [ اَ ه ْ ] (نف مرکب ) کاهنده ٔ اندوه . کم کننده ٔ اندوه .
-
خرده ٔ کاه
لغتنامه دهخدا
خرده ٔ کاه . [ خ ُ دَ / دِ ی ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ریزه های کاه . جُثارة. جُثالة.
-
افعی کاه رباپیکر
لغتنامه دهخدا
افعی کاه رباپیکر. [ اَ ی ِ رُ پ َ / پ ِ ک َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از شعله ٔ آتش باشد. (آنندراج ) (برهان ) (هفت قلزم ).
-
جستوجو در متن
-
چارشاخ زدن
لغتنامه دهخدا
چارشاخ زدن . [زَ دَ ] (مص مرکب ) در غالب شهرها و روستاهای خراسان اصطلاحی است برای باد دادن خرمن کوفته ٔ جو و گندمی که هنوز دانه از کاه جدا نشده . بکار بردن چارشاخ برای باد دادن خرمن جو و گندم و جدا کردن دانه از کاه .
-
تبنا
لغتنامه دهخدا
تبنا. [ ت َ ] (هزوارش ، اِ) بلغت زند و پازند کاهی که از گندم و جو بهم میرسد . (برهان ) (انجمن آرا)(آنندراج ). بلغت زند و پازند کاه گندم و جو و جز آن . (ناظم الاطباء). و به عربی تبن میگویند. (برهان ).