کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
چله بری پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
چله دار
لغتنامه دهخدا
چله دار. [ چ ِل ْ ل َ/ ل ِ ] (نف مرکب ) کمانگر. (آنندراج ). سازنده ٔ کمان .کمان ساز. متخصص ساختن و چله بستن کمان : کشیده کمان را چو از روی کارطلبکار تیرش شده چله دار. طغرا (از آنندراج ).|| در تداول عامه ، کسی است که در روز چهلم مرگ عزیزی عزاداری کندو...
-
چله داری
لغتنامه دهخدا
چله داری . [ چ ِل ْ ل َ / ل ِ ] (حامص مرکب ) عزاداری در چهلم مرگ کسی . عمل چله دار. و رجوع به چله داری کردن و چله داشتن شود.
-
چله ریسک
لغتنامه دهخدا
چله ریسک . [ چ ِل ْ ل َ / ل ِ س َ ] (اِ مرکب ) چرخ ریسک . چرخ ریس . پرنده ای خرد که آوازی درازدارد. قسمی پرنده که در اوائل بهار آید و آوازی بس طولانی و دراز دارد. نوعی پرنده که پیش از نوروز و دراواخر زمستان چون پروانه ٔ بهار آید و آوازی دراز و با زیر...
-
چله گاه
لغتنامه دهخدا
چله گاه . [ چ ِل ْ ل َ ] (اِخ ) دهی از دهستان جانکی بخش لردگان شهرستان شهرکرد که در 23 هزارگزی جنوب خاوری لردگان کنار راه لردگان واقع است . جلگه و معتدل است و 338 تن سکنه دارد. آبش از چشمه و قنات . محصولش غلات و برنج . شغل اهالی زراعت و گله داری ، صن...
-
چله گیر
لغتنامه دهخدا
چله گیر. [ چ ِل ْ ل َ / ل ِ ] (نف مرکب ) گیرنده ٔ چله . || (اِ مرکب ) زه گیر، و آن انگشتانه ای است از پوست که تیراندازان انگشت نر (ابهام ) در آن کنند. (یادداشت بخط مؤلف ). ختیعة. (یادداشت به خط مؤلف ).
-
چله ناب
لغتنامه دهخدا
چله ناب . [ چ ِل ْ ل َ ] (اِخ ) دهی جزء دهستان اوزمدل بخش ورزقان شهرستان اهر که در 14 هزارگزی راه ارابه رو تبریز به اهر واقع است . کوهستانی و معتدل است و 276 تن سکنه دارد. آبش از چشمه . محصولش غلات و حبوبات .شغل اهالی زراعت ، گله داری و بافتن جاجیم و...
-
چله نشین
لغتنامه دهخدا
چله نشین . [ چ ِل ْ ل َ / ل ِ ن ِ ] (نف مرکب ) چلّه نشیننده . کسی که در چله خانه می نشیند و روزه داشته ریاضت می کشد. (ناظم الاطباء). آن کس که چهل روز به ریاضت و عبادت نشیند. مرتاضی که چهل روز ترک حیوانی کند. معتکف چله . آنکه در گوشه ٔ خلوت به شرایط و...
-
چله ور
لغتنامه دهخدا
چله ور. [ چ ِل ْ ل َ وَ ] (اِخ ) دهی جزء دهستان رحمت آباد بخش رودبار که در 24 هزارگزی شمال باختری رودبار و 10 هزارگزی رستم آباد واقع است . کوهستانی و معتدل است و 136 تن سکنه دارد. آبش از رودخانه ٔ سیاه رود. محصولش برنج و لبنیات . شغل اهالی زراعت و گل...
-
چاق و چله شدن
لغتنامه دهخدا
چاق و چله شدن . [ ق ُ چ ِل ْ ل َ / ل ِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) فربه شدن . سمین شدن . پروار شدن . پرگوشت و پر چربی شدن . تنومند شدن . || شفا یافتن . معالجه شدن . تندرست شدن . بهبود یافتن . و رجوع به چاق شدن و فربه شدن شود.
-
چاق و چله کردن
لغتنامه دهخدا
چاق و چله کردن .[ ق ُ چ ِل ْ ل َ / ل ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) فربه کردن . پروار کردن . تنومند کردن . || معالجه کردن . مداوا کردن . شفا دادن . درمان کردن . سالم و تندرست کردن . خوب کردن . و رجوع به چاق کردن و فربه کردن شود.
-
چاق و چله
لغتنامه دهخدا
چاق و چله . [ ق ُ چ ِل ْ ل َ / ل ِ ] (ص مرکب ) (از اتباع ) تنومند. فربه . فربی . سمین . || سالم . صحیح . تندرست . و رجوع به چاق و فربه و سمین شود.
-
چله داری کردن
لغتنامه دهخدا
چله داری کردن . [ چ ِل ْل َ / ل ِ چ ِ ل َ / ل ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) مراسم عزای چهلم مرگ کسی را به پاداشتن . در روز چهلم مرگ کسی مراسم خاص عزاداری را به جای آوردن . چله گرفتن . چله داشتن . || مراسم چله نشین صوفیان : مال یتیمان خوری پس چله داری کنی راه...
-
جستوجو در متن
-
بری
لغتنامه دهخدا
بری . [ ب ُ ] (حامص ) (از: بر، ریشه ٔ بریدن + ی حاصل مصدری ) پسوند کلمات قرار گیرد: بله بری . چله بری . راه بری . رشته بری . سنگ بری . شیشه بری . کاربری . گچ بری .
-
بر
لغتنامه دهخدا
بر. [ ب ُ ] (نف مرخم ) بُرنده و همیشه بطور ترکیب استعمال میشود مانندچوب بر و ناخن بر. (ناظم الاطباء). در آخر بعضی اسماء درآید صفت مرکب سازد. و رجوع به ترکیبهای زیر شود:- آهن بر ؛ برنده ٔ آهن . قطعکننده ٔ آهن خواه انسان یا آلتی چون اره ٔ آهن بری .- آه...
-
پست
لغتنامه دهخدا
پست . [ پ ِ / پ َ ] (اِ) هر آردی را گویند عموماً و آردی که گندم و جو و نخود آن را بریان کرده باشند خصوصاً و آنرا بعربی سویق خوانند چه سویق الشعیر آرد جو بریان کرده و سویق الحنطه آرد گندم بریان کرده را گویند... (برهان قاطع). کبیده ٔ آرد. آرد گندم یاجو...