کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
پیام بردن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
پیام بردن
لغتنامه دهخدا
پیام بردن . [ پ َ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) رساندن سخنی و گفتاری از کسی بدیگری . اداء رسالت کردن . پیام رساندن .
-
واژههای مشابه
-
علی پیام
لغتنامه دهخدا
علی پیام . [ ع َ ی ِ پ َ ] (اِخ ) اکبرآباد هندی ، ملقب به شرف الدین و متخلص به پیام . رجوع به علی هندی شود.
-
پیام آوردن
لغتنامه دهخدا
پیام آوردن . [ پ َ وَ دَ] (مص مرکب ) پیغام گزاردن . رساندن سخنی یا نامه ٔ متضمن گفتاری از کسی بدیگری . پیام آوریدن : یارب از فردوس کی رفت این نسیم یارب از جنت که آورد این پیام .؟ سعدی .تا پای مبارکش ببوسم قاصد که پیام دلبر آورد. سعدی .نسیم سبزه و بوی...
-
پیام آوریدن
لغتنامه دهخدا
پیام آوریدن . [ پ َ وَ دَ] (مص مرکب ) پیام آوردن . رجوع به پیام آوردن شود.
-
پیام دادن
لغتنامه دهخدا
پیام دادن . [ پ َ دَ ] (مص مرکب ) پیغام دادن . پیغام فرستادن . پیغام کردن . پیام کردن . پیام فرستادن : فرستاده آمد بدادش پیام ز شاه و ز گرسیوز نیکنام . فردوسی .تو اکنون ازیدر بشادی خرام بخاقان بگو آنچه دادم پیام . فردوسی .ز شاه و ز گردان بپرسید سام و...
-
پیام داشتن
لغتنامه دهخدا
پیام داشتن . [ پ َ ت َ ] (مص مرکب ) حامل پیام بودن .
-
پیام فرستادن
لغتنامه دهخدا
پیام فرستادن . [ پ َ ف ِ رِ دَ ] (مص مرکب ) پیام دادن .پیغام دادن . پیام کردن . پیغام فرستادن : چرا چو سوی تو نامه وْ پیام نفرستدترا بهر کس نامه وْ پیام بایدکرد.ناصرخسرو.
-
پیام کردن
لغتنامه دهخدا
پیام کردن . [ پ َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) پیام فرستادن . پیام دادن . پیغام دادن : نزد آن شاه زمین کردش پیام داروئی فرمای زامهران بنام . رودکی .چرا چو سوی تو نامه و پیام نفرستدترا بهر کس نامه و پیام باید کرد.ناصرخسرو.
-
پیام آور
لغتنامه دهخدا
پیام آور. [ پ َوَ ] (نف مرکب ) رسول . آنکه واسطه ٔ ابلاغ سخنی و گفتاری از کسی بدیگری باشد خواه زبانی و خواه بنوشته . پیغام آور. قاصد. (شعوری ). ایلچی . (شعوری ) : رسولی رسیده ست با رای و هوش پیام آوری چون خجسته سروش . نظامی .درآمد پیام آور سرفرازپرست...
-
پیام آوری
لغتنامه دهخدا
پیام آوری . [ پ َ وَ ] (حامص مرکب ) عمل پیام آور. رسالت . پیغام گزاری : سکندر بحکم پیام آوری بر خویش خواندش بنام آوری .نظامی .
-
پیام گزار
لغتنامه دهخدا
پیام گزار. [ پ َ گ ُ ] (نف مرکب ) رسول . پیامبر. پیام آور. پیام رسان . مبلغ رسالت . پیغام آور. || قاصد. پیک . برید.
-
پیام گزاری
لغتنامه دهخدا
پیام گزاری . [ پ َ گ ُ ] (حامص مرکب ) عمل پیام گزار. رسالت . قاصدی . پیامبری .
-
خوش پیام
لغتنامه دهخدا
خوش پیام . [ خوَش ْ / خُش ْ پ َ ] (ص مرکب ) خوش پیغام . آنکه پیغام خوش دارد. نیکوپیام . حامل خبر و پیغام خوش : بهر این گفت آن رسول خوش پیام رمز موتوا قبل موت یا کرام .مولوی .