کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
هت ء پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
هت ء
لغتنامه دهخدا
هت ء. [ هََ ت َءْ ] (ع مص ) زدن کسی را. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). || خوردن طعام . (اقرب الموارد). || کج وخمیده گشتن از پیری یا بیماری . (معجم متن اللغة).
-
هت ء
لغتنامه دهخدا
هت ء. [ هَِ / هََ ت ْءْ ] (ع اِ) وقت . (اقرب الموارد) (تاج العروس ). هزیع. (معجم متن اللغة). وقت و هنگام . (منتهی الارب ). بخصوص هنگامی ازشب . (ناظم الاطباء). و گاهی در مورد روز هم استعمال شود. (معجم متن اللغة) (تاج العروس ). مضی من اللیل هت ء؛ یعنی ...
-
هت ء
لغتنامه دهخدا
هت ء. [ هَِ ت َ ءْ ] (ع اِ) آن چیز که با وجود کثرت ، اندک نماید. (معجم متن اللغة).
-
واژههای مشابه
-
هت هت
لغتنامه دهخدا
هت هت . [ هََ هََ ] (ع اِ صوت ) کلمه ای است که بدان شتررا بر آب زجر کنند. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). صوتی است که بدان شتر را به سوی آب رانند. (اقرب الموارد). اذا وقف البعیر علی الردهة فلاتقل له هت هت ، مثلی است که برای ترک اصرار در پند و اندرز در...
-
هت و مت
لغتنامه دهخدا
هت و مت . [ هَِت ْ ت ُ م ِت ت ] (ص مرکب ، از اتباع ) در تداول عامه ، عیناً. شبیه تام و تمام . بعینه : هت و مت فلان است ؛ یعنی شباهتی تمام بدو دارد، بعینه اوست ، یکباره شبیه به اوست . (یادداشت مؤلف ).
-
واژههای همآوا
-
هطا
لغتنامه دهخدا
هطا. [ هَُ ] (ع مص ) بر زمین افکندن . || سخت زدن . (منتهی الارب ). هُطی ̍. رجوع به هطی شود.
-
هطع
لغتنامه دهخدا
هطع. [ هََ ] (ع مص ) شتابان و ترسان پیش آمدن . || متوجه شدن به چشم و برنگرفتن از آنچه نگریست وی را. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
-
هتع
لغتنامه دهخدا
هتع. [ هََ ] (ع مص ) شتابان پیش آمدن . (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغة) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || زود متوجه شدن . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ): هتع الیهم هتعاً.
-
حطا
لغتنامه دهخدا
حطا. [ ح َ ] (ع اِ) شپش بزرگ . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
-
حطء
لغتنامه دهخدا
حطء. [ ح َطْءْ ](ع مص ) افکندن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). بیفکندن چیزی . (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد). || جماع کردن . (از آنندراج ). مجامعت کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (از اقرب الموارد) (از قاموس ). || تیز دادن . (ذیل اقرب الموارد) (از آن...
-
حطء
لغتنامه دهخدا
حطء. [ ح ِطْءْ ] (ع اِ) بقیه ٔ آب . (از منتهی الارب ). بقیه ٔ آب در ظرف . (از آنندراج ) (از اقرب الموارد).
-
حطء
لغتنامه دهخدا
حطء. [ ح ِطْءْ ] (ع مص ) حطء به ارض کسی را؛ بر زمین افکندن او را. || بر پشت کسی زدن به کف دست . || آرامیدن با زن . (منتهی الارب ). || حطء سلح ؛ ریخ افکندن . (از منتهی الارب ). || حطء قِدر بزبد؛ کفک برآوردن دیگ . || دفع از رأی . || زدن و انداختن . (م...
-
حت ء
لغتنامه دهخدا
حت ء. [ ح َت ْءْ ] (ع مص ) دوختن جامه را. || ریشه تافتن ، چنانکه گلیم را. || بستن ، چنانکه گره را. || زدن . || رَفَث . مباضعت .جماع کردن . || پیوسته نگریستن . || فرودآوردن متاع را از شتران . (منتهی الارب ). || بستن و استوار کردن دیوار را. (آنندراج ).