کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
نوش پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
نوش کردن
لغتنامه دهخدا
نوش کردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) آشامیدن . نوشیدن : بسش آفرین خواند بر فر و هوش به یادش یکی جام می کرد نوش . فردوسی .جم اندیشه از دل فراموش کردسه جام می از پیش نان نوش کرد. اسدی .گر ز تلخی قدح می به مثل زهر شودما به دیدار خداوند جهان نوش کنیم . جبلی ...
-
نوش آباد
لغتنامه دهخدا
نوش آباد. (اِ مرکب ) شکرستان . شکرزار. || کنایه از لب معشوق : چو بگرفت از شکر خوردن دل شاه به نوش آباد شیرین شد دگر راه .نظامی .
-
نوش آباد
لغتنامه دهخدا
نوش آباد. (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ غربی شهرستان رفسنجان ، در 12 هزارگزی غرب رفسنجان و 7 هزارگزی شمال جاده ٔ رفسنجان به یزد، در جلگه ٔسردسیری واقع است و 320 تن سکنه دارد. آبش از قنات ،محصولش غلات و پسته و پنبه و لبنیات ، شغل مردمش زراعت و گله د...
-
نوش آباد
لغتنامه دهخدا
نوش آباد. (اِخ ) قصبه ای است از بخش آران شهرستان کاشان ، در 4 هزارگزی مغرب آران در جلگه ٔ معتدل هوائی واقع است و 5250 تن سکنه دارد. آبش از قنات ها، محصولش غلات و پنبه وتنباکو و ابریشم و انار و انجیر و انگور، شغل مردمش زراعت و گله داری و قالی بافی و پ...
-
نوش آباد
لغتنامه دهخدا
نوش آباد. (اِخ )دهی است از دهستان حومه ٔ بخش خاش شهرستان زاهدان ، در 3 هزارگزی شمال خاش و یک هزارگزی شرق راه زاهدان به خاش ، در جلگه ٔ گرمسیری واقع است و 150 تن سکنه دارد. آبش از قنات ، محصولش غلات و لبنیات ، شغل مردمش زراعت و گله داری است . (از فرهن...
-
نوش آذر
لغتنامه دهخدا
نوش آذر. [ ذَ ] (اِخ ) نام آتشکده ای است . (از غیاث اللغات ). نام آتشکده ٔ دوم است از هفت آتشکده ٔ مغان و پارسیان باستان . (انجمن آرا) (از جهانگیری ) (از رشیدی ) (آنندراج ) (از برهان قاطع). و آن را آذرنوش نیز گفته اند. (انجمن آرا) (آنندراج ) (رشیدی )...
-
نوش آذر
لغتنامه دهخدا
نوش آذر. [ ذَ ] (اِخ ) نام یکی از پهلوانان شاهنامه ، و آن فرزند اسفندیار است که در جنگ زابل به دست زواره کشته شد : یکی مایه ور پور اسفندیارکه نوش آذرش خواندی شهریار.فردوسی .
-
نوش آگین
لغتنامه دهخدا
نوش آگین . (ص مرکب ) نوش آمیغ. به شهد و شکرآمیخته . شکرپرورد. به نوش آمیخته . نوشین : آنکه در یاقوت نوش آگین او شکّر سرشت قوت عشاقش از آن یاقوت نوش آگین نهاد. معزی .لؤلؤ نشنیدم من در بُسّد نوش آگین لاله نشنیدم من در سنبل مشک افشان .معزی .
-
نوش آمیغ
لغتنامه دهخدا
نوش آمیغ. (ص مرکب ) آمیخته به شهد. (فرهنگ فارسی معین ). به نوش آمیخته . (یادداشت مؤلف ) : همه به تنبل و بند است بازگشتن اوشرنگ نوش آمیغ است و روی زراندود.رودکی .
-
نوش آور
لغتنامه دهخدا
نوش آور. [ نو، وَ ] (ص مرکب ) گلبرگی است که دارای نوش است . (لغات فرهنگستان ).
-
نوش باد
لغتنامه دهخدا
نوش باد. (اِ مرکب ) نوائی از موسیقی . (رشیدی ). نام پرده ای است از نوای چکاوک . نوش باده . (جهانگیری ) (از برهان قاطع) (انجمن آرا) (آنندراج ).
-
نوش باده
لغتنامه دهخدا
نوش باده . [ دَ / دِ ] (اِ مرکب ) نوش باد. رجوع به مدخل قبل شود.
-
نوش بخش
لغتنامه دهخدا
نوش بخش . [ ب َ ] (نف مرکب ) که کام را شیرینی بخشد. لذت بخش : درخشان شده می چو روشن درفش قدح شکّرافشان و می نوش بخش . نظامی .خواجه ٔ چین گشاده کرد زبان گفت کاین نوش بخش نوش لبان .نظامی .
-
نوش بر
لغتنامه دهخدا
نوش بر.[ ب َ ] (اِ مرکب ) انگبین . عسل (؟). (ناظم الاطباء).
-
نوش بهر
لغتنامه دهخدا
نوش بهر. [ ب َ ] (ص مرکب ) کسی که نصیب و بهره ٔ وی نیکو و خوش باشد. (ناظم الاطباء). || که از شیرینی نصیبی دارد. شیرین : پریچهره نوشابه ٔ نوش بهربه فال همایون برون شد ز شهر. نظامی .حلوا که طعام نوش بهر است در حیضه خوری به جای زهر است . نظامی .چو لاله ...