کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
موی دماغ کسی شدن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
موی تونتن
لغتنامه دهخدا
موی تونتن . [ م َ ن ِ ت َ] (هزوارش ، مص ) به لغت زند، شمردن . (ناظم الاطباء). به لغت ژند و پاژند به معنی شمردن زر و چیزی دیگر باشد. (برهان ) (آنندراج ). هزوارش اشمرتن (= شمردن ) پهلوی است . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). رجوع به شمردن شود.
-
موی چین
لغتنامه دهخدا
موی چین . (اِ مرکب ) منقاش . خارچین . خارچینه .موی چینه . موچین . موچینه . موچنا. (یادداشت مؤلف ).
-
موی چینه
لغتنامه دهخدا
موی چینه . [ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) منقاش . مقراض . قیچی . دوکارد. مقص . موچن . موچنا. موی چین . موچین . موچینه . خارچین . خارچینه . ملقاط. (یادداشت مؤلف ).منتاش . (تفلیسی ). و رجوع به موچینه و موی چین شود.
-
موی چینی
لغتنامه دهخدا
موی چینی . (حامص مرکب ) چیدن موی . موی چیدن . تراشیدن مو : قلندر کی شود منعم به این زینت قرینی هاسروکاری ندارد با ستردن موی چینی ها. سراج المحققین (از آنندراج ).رجوع به موی چین و موی چینه شود.
-
موی رفتگی
لغتنامه دهخدا
موی رفتگی . [ رَ ت َ / ت ِ ] (حامص مرکب ) کچلی و کلی . (ناظم الاطباء). ریختن موی سر. رفتن همه یا قسمتی از موی سر. کچلی . (از یادداشت مؤلف ).
-
موی رفته
لغتنامه دهخدا
موی رفته . [ رَ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) کل و کچل . (ناظم الاطباء). موی ریخته . و رجوع به موی ریخته و کچل شود.
-
موی رگ
لغتنامه دهخدا
موی رگ . [ رَ ](اِ مرکب ) رگ باریک با قطر حدود یک دهم میلیمتر که رابط بین شریانها و وریدهاست . (از دائرةالمعارف کیه ). مویین رگ . عِرق ِ شَعری .
-
موی ریخته
لغتنامه دهخدا
موی ریخته . [ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) کچل و کل . موی رفته . || مرغ کریزکرده و تولک کرده . (ناظم الاطباء).
-
موی ستر
لغتنامه دهخدا
موی ستر. [ س ِ / س ُ ت ُ ] (نف مرکب ) حلاق . (دهار). موی تراش . موی پیرای . موی استر. مزین . آینه دار. حلاق . دلاک . سلمانی . گرا. گرای . (یادداشت مؤلف ) : چون ساعتی ببود و وقت آن آمد که شیخ موی بردارد، موی ستر پیش شیخ آمد. (اسرارالتوحید ص 108).مزد ...
-
موی شکافی
لغتنامه دهخدا
موی شکافی .[ ش ِ ] (حامص مرکب ) موشکافی . صفت و عمل موی شکاف . || دقت بسیار. باریک بینی . (از یادداشت مؤلف ). و رجوع به موشکافی و موی شکافتن و موی شکاف شود.
-
موی کالیده
لغتنامه دهخدا
موی کالیده . [ دَ/ دِ ] (ن مف مرکب ) آشفته موی . پریشان موی . که موی ژولیده و پریشان دارد. (از یادداشت مؤلف ) : از این خفرقی موی کالیده ای بدی ، سرکه بر روی مالیده ای .سعدی (بوستان ).
-
موی کن
لغتنامه دهخدا
موی کن . [ ک َ ] (نف مرکب ) آنکه یا آنچه مو را می کند. || (اِ مرکب ) منقاش و موچینه . (ناظم الاطباء): منقاش ؛ آهن موی کن . منتاخ .(منتهی الارب ). منماص ؛ موی کن یعنی موی چنه . (دهار).
-
موی کنان
لغتنامه دهخدا
موی کنان . [ ک َ ] (نف مرکب ، ق مرکب ) صفت بیان حالت از موی کندن . صفت حالیه ٔ آنکه در حالت کندن موی است . آنکه بر اثر رسیدن بلا یا مصیبتی موی سر یا ریش خود را می کند. برکننده ٔ موی . (ناظم الاطباء). و رجوع به موی کندن شود.
-
موی کنه
لغتنامه دهخدا
موی کنه . [ ک َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) منقاش . موکنه . موی کن . موچین . موی چینه . منتاخ . (از یادداشت مؤلف ). و رجوع به موی چینه و موی چین و موی کن شود.
-
موی گیا
لغتنامه دهخدا
موی گیا. (اِ مرکب ) فارسی سنبل هندی باشد و آن بیخ گیاهی است باریک و انبوه و درهم پیچیده وبه غایت خوشبو که در عطریات و دواها به کار برند و به سبب آنکه شباهتی به موی زلف دارد موی گیا خوانند و بعضی گویند بیخ و ریشه ٔ گیاهی است . (از برهان ). نام بیخ گیا...