کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
موزه مال پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
موزه مال
لغتنامه دهخدا
موزه مال . [ زَ / زِ ] (نف مرکب ) مدمل . (یادداشت مؤلف ).
-
واژههای مشابه
-
موزة
لغتنامه دهخدا
موزة. [ م َ زَ ] (ع اِ) یکی موز (مویز). (منتهی الارب ). رجوع به موز شود.
-
موزة
لغتنامه دهخدا
موزة. [ م َ وَزْ زَ ] (ع ص ) ارض موزة؛ زمین مرغابی ناک . (منتهی الارب ، ذیل وزز) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). رجوع به وز شود.
-
نعل موزه
لغتنامه دهخدا
نعل موزه . [ ن َ ل ِ زَ / زِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نعل آهنی که بر موزه بندند. (آنندراج ).
-
دست موزه
لغتنامه دهخدا
دست موزه . [ دَ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) دستکش . موزه ٔ دست ، یعنی جامه که به اندام کف و انگشتان دست دوزند، برای حفظ دست از سرما یا آفتاب یا گردوغبار و غیره و به دست پوشند. (یادداشت مرحوم دهخدا). قفاز. (دهار) : ای تیغ او که فتح ز تو دست موزه ساخت یارب بد...
-
ساق موزه
لغتنامه دهخدا
ساق موزه . [ ق ِ زَ / زِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ساقه ٔ چکمه . (فرهنگ ولف ) : همیشه بیک ساق موزه درون یکی خنجری داشتی آبگون . فردوسی .حلقوم جوالقی چو ساق موزه ست و آن معده ٔ کافرش چوخم غوزه ست . عسجدی .بوالقاسم دست به ساق موزه فروکرد و نامه ای برآ...
-
موزه بالین
لغتنامه دهخدا
موزه بالین . [ زَ / زِ ] (اِ مرکب ) آستر نرمی که در پاشنه ٔ کفش و یا موزه قرار می دهند.
-
موزه نهادن
لغتنامه دهخدا
موزه نهادن . [ زَ / زِ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) قرار دادن موزه . || از پای برآوردن و به کناری نهادن موزه . || کنایه از ترک سفر کردن و اقامت نمودن باشد. (برهان ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء).- موزه نهادن و کفش خواستن ؛ کنایه از ترک سفر کردن بود. ...
-
موزه پوشیده
لغتنامه دهخدا
موزه پوشیده . [ زَ / زِ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) چکمه بپا و چکمه پوشیده . (ناظم الاطباء).
-
موزه دوز
لغتنامه دهخدا
موزه دوز. [ زَ / زِ ] (نف مرکب ) کفشگر. چکمه ساز. خفاف . (یادداشت مؤلف ). چکمه دوز و آنکه چکمه می سازد. (ناظم الاطباء). کفشگر. (آنندراج ). خفاف . (ملخص اللغات حسن خطیب ) (دهار) : که در کشور من یکی موزه دوزبدین گونه شاد است و گیتی فروز. فردوسی .هم اک...
-
موزه دوزک
لغتنامه دهخدا
موزه دوزک . [ زَ / زِ زَ ] (اِ مرکب ) حیوانی است سرخ که بر او نقطه های سیاه بود و از ذراریح خردتر باشد و در وقت انگور بر خوشه نشیند و در خاصیت به ذراریح نزدیک است . کفش دوز. طینوث . (ریاض الادویه ).
-
موزه دوزی
لغتنامه دهخدا
موزه دوزی . [ زَ / زِ ] (حامص مرکب ) عمل و شغل موزه دوز. چکمه دوزی . کفش دوزی . کفشگری . دوختن موزه . (از یادداشت مؤلف ). خرازة. (منتهی الارب ). و رجوع به موزه دوز شود.
-
موزه فروش
لغتنامه دهخدا
موزه فروش . [ زَ / زِف ُ ] (نف مرکب ) موزه فروشنده . خفاف . کفاش . چکمه فروش .چکمه ساز. کفش فروش . (از یادداشت مؤلف ) : هنرباید از مرد موزه فروش سپارد بدو چشم بینا و گوش . فردوسی .یکی آرزو کرد موزه فروش اگر شاه دارد به گفتار گوش . فردوسی .یکی کفشگر ...
-
موزه گیر
لغتنامه دهخدا
موزه گیر. [ زَ / زِ ] (نف مرکب ) اسبی که دندان می گیرد و می گزد سوار خود را. (ناظم الاطباء). اسب گزنده مر سوار خود را. (آنندراج ).