کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
مرداس پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
مرداس
لغتنامه دهخدا
مرداس . [ م ِ ] (اِخ ) جدی جاهلی است و فرزندان او بطنی از بنی عوف بن سلیم از عدنانیه اند و مساکنشان میان قابس و بلدعناب است به مغرب . (الاعلام زرکلی ).
-
مرداس
لغتنامه دهخدا
مرداس . [ م ِ ] (اِخ ) نام پدر ضحاک . به روایت فردوسی مرداس نیکمردی بود به عهد جمشید در دشت سواران نیزه گذار (عربستان ) که پسری زشت سیرت و ناپاک و میگسار و جهانجوی به نام ضحاک داشت : که مرداس نام گرانمایه بودبه داد و دهش برترین پایه بود. فردوسی .رجوع...
-
مرداس
لغتنامه دهخدا
مرداس . [ م ِ] (اِ) آسیای دستی . دست آس . (ناظم الاطباء). دستاس . (دستور الاخوان ). آس دست . (مهذب الاسماء). || (ع اِ) آلت الردس . وسیله ٔکوفتن و صاف کردن زمین . (از المنجد) (از متن اللغة).سنگ کوب . (از منتهی الارب ). || آن سنگ که درچاه افکنند تا معل...
-
مرداس
لغتنامه دهخدا
مرداس . [م ِ ] (اِخ ) ابن جدیربن عامربن عبیدبن کعب ربعی حنظلی تمیمی مکنی به ابوبلال (متوفی در 61 هَ . ق .). وی را به نام مادرش مرداس بن ادیة نیز گفته اند. یکی از بزرگان خوارج و از خطبا و دلیران و پارسایان بود. با علی علیه السلام در صفین حضور داشت اما...
-
واژههای مشابه
-
آل مرداس
لغتنامه دهخدا
آل مرداس . [ ل ِ م َ ] (اِخ ) سلسله ای از امرای عرب بنی کلاب که در حلب حکومت کرده اند (414-472 هَ .ق .) اسدالدوله ابوعلی صالح بن مرداس نخستین آنان در حدود سال 412 بحلب آمده و آن زمان حلب در اختیار خلفای فاطمی بود. پس از چندی اهل حلب بر حاکم خویش شوری...
-
ده مرداس
لغتنامه دهخدا
ده مرداس . [ دِه ْ م ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان سوسن بخش ایذه ٔ شهرستان اهواز. واقع در 42هزارگزی شمال خاوری ایذه . دارای 185 تن سکنه ٔ آن آب آن از چشمه تأمین می شود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
-
جستوجو در متن
-
بارقی
لغتنامه دهخدا
بارقی . [ رِ ] (اِخ ) سراقةبن مرداس بارقی اکبر. رجوع به بارقی و سراقةبن مرداس بارقی اصغر شود.
-
شهاب الدوله
لغتنامه دهخدا
شهاب الدوله . [ ش ِ بُدْ دَ ل َ ] (اِخ ) نصربن صالح بن مرداس ابوکامل . دویمین از بنی مرداس به حلب از سال 420 تا 429 هَ . ق . و در این سال در جنگ با فاطمیان کشته شد. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به آل مرداس و نصربن صالح بن مرداس شود.
-
بارقی
لغتنامه دهخدا
بارقی . [ رِ ] (اِخ ) سراقةالبارقی . دو تن بودند یکی سراقةبن مرداس البارقی اکبر و دیگری سراقةبن مرداس بارقی اصغر که شرح حال هر دو در المؤتلف و المختلف آمدی صص 134-135 آمده است . (از حاشیه ٔ المعرب جوالیقی ص 301). و رجوع به بارق و بارقی و سراقةبن مرد...
-
بنوکلاب
لغتنامه دهخدا
بنوکلاب . [ ب َ ک َ ] (اِخ ) رجوع به آل مرداس شود.
-
مردس
لغتنامه دهخدا
مردس . [ م ِ دَ ] (ع اِ) سنگ کوب . (منتهی الارب ). کلوخ کوب . (مهذب الاسماء). مرداس . (متن اللغة) (اقرب الموارد). رجوع به مِرداس شود.
-
احمد
لغتنامه دهخدا
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن نصربن مرداس . آخرین کس از خاندان بنی مرداس از ملوک حلب . او پس از وفات پدر خود نصربن محمود بجای پدر نشست و تا 442 هَ .ق . حکم راند و درین سال صاحب موصل مسلم بن قریش ، حلب را ضبط کرد و خاندان بنی مرداس منقرض شد. (قاموس الاع...
-
صموت
لغتنامه دهخدا
صموت . [ ص َ] (اِخ ) نام اسب عباس بن مرداس است . (منتهی الارب ).