کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
لنگر به خود گرفتن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
لنگر به خود گرفتن
لغتنامه دهخدا
لنگر به خود گرفتن . [ ل َ گ َ ب ِ خُدْ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) کنایه از جای خود نرفتن . (آنندراج ).- لنگر به خود نگرفتن ؛ از جای بشدن : بحر پرشور جنون لنگر نمی گیرد به خودکی ز سنگ کودکان ، دیوانه شورش کم شود.صائب .
-
واژههای مشابه
-
کوه لنگر
لغتنامه دهخدا
کوه لنگر. [ ل َ گ َ ] (ص مرکب ) که لنگری چون کوه دارد. سنگین و عظیم چون کوه .- کشتی کوه لنگر ؛ کنایه از اسب قوی پیکر و نیرومند : بریدم بدان کشتی کوه لنگرمکانی بعید و فلاتی سحیقا.منوچهری .
-
لنگر دادن
لغتنامه دهخدا
لنگر دادن . [ ل َ گ َ دَ ] (مص مرکب ) آغاز از دست دادن تعادل چیزی چون علم برپای داشته و لنگه بار حیوانات و غیره .
-
پوزه لنگر
لغتنامه دهخدا
پوزه لنگر. [ زَ ل َ گ َ ] (اِخ ) محلی در مشرق کال از ناحیه فراه .
-
لنگر از کف دادن
لغتنامه دهخدا
لنگر از کف دادن . [ ل َ گ َ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) کنایه از مضطرب و سراسیمه شدن است و رفتن اختیار از دست . (مجموعه ٔ مترادفات ص 337).
-
لنگر نگاه داشتن
لغتنامه دهخدا
لنگر نگاه داشتن . [ ل َ گ َ ن ِ ت َ ] (مص مرکب ) لنگر از کف ندادن .- لنگر نگاه نداشتن ؛ از اعتدال بدررفتن . سراسیمه شدن . (مجموعه ٔ مترادفات ص 337).
-
جستوجو در متن
-
زبان درنهادن
لغتنامه دهخدا
زبان درنهادن . [ زَ دَ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) بدگویی کردن . عیب گرفتن . بر زبان گرفتن . بزبان گرفتن . در زبان گرفتن : زبان در نهندش بایذا چو تیغکه بدبخت زر دارد از خود دریغ.سعدی (بوستان ).
-
در دم گرفتن
لغتنامه دهخدا
در دم گرفتن . [ دَ دَ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب )به دهان گرفتن . به دم گرفتن . || خوردن .
-
لای چین کردن
لغتنامه دهخدا
لای چین کردن . [ ک َ دَ ] (مص مرکب ) زنده به میان دیوار نهادن . به گچ گرفتن . به گل گرفتن .
-
نگرفتن
لغتنامه دهخدا
نگرفتن . [ ن َ گ ِ رِ ت َ / ن َ رِ ت َ ] (مص منفی ) مقابل گرفتن . رجوع به گرفتن شود.
-
تجاعل
لغتنامه دهخدا
تجاعل . [ ت َ ع ُ ] (ع مص ) چیزی را در میان خودها گرفتن . (منتهی الارب ). چیزی را در میان خود گرفتن . (ناظم الاطباء). گرفتن چیزی میان خودشان . (قطر المحیط).
-
داد دل ستاندن
لغتنامه دهخدا
داد دل ستاندن . [ دِ دِ س ِ دَ ] (مص مرکب ) بواقعی گرفتن حق خود. گرفتن حق خود بواقعی از کسی یا چیزی . انتصاف . داد ستدن . رجوع به داد ستدن شود : برسم فریدون و آیین کی ستانیم داد دل از رود و می .نظامی .
-
سرپا گرفتن
لغتنامه دهخدا
سرپا گرفتن . [ س َ گ ِ رِ ت َ ](مص مرکب ) سرپا گرفتن کودک را؛ گرفتن کودک را ستان بر دو دست تا قضای حاجت کند. طفل را بصورتی در آغوش داشتن که به آسانی دفع فضول کند. (یادداشت مؤلف ).