کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
قرمساق پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
قرمساق
لغتنامه دهخدا
قرمساق . [ ق ُ رَ ] (ترکی ، ص ) هرکه زن خود را به دیگران بدهد. (آنندراج ). آنکه دلالی نامشروع زنان کند. جاکش . و در تداول امروز به ضم راء است .
-
جستوجو در متن
-
قرم پف
لغتنامه دهخدا
قرم پف . [ ق ُ رُ پ ُ ] (ص ) کلمه ای است که برای احتراز از معنی زشت قرمساق به جای آن گویند، و گاه نیز قرم دنگ گویند. (یادداشت مؤلف ).
-
قرمدنگ
لغتنامه دهخدا
قرمدنگ . [ ق ُ رُ دَ ] (ص ) برای پوشانیدن معنی زشت قرمساق ، قرمدنگ و گاه قرم پف گویند. (یادداشت مؤلف ).
-
قرنان
لغتنامه دهخدا
قرنان . [ ق َ ] (ع ص ) مرد دیوث که دیگری را در زن خود شریک کرده باشد. (منتهی الارب ). قرمساق . غرزن . کشخان .
-
بازن
لغتنامه دهخدا
بازن . [ زَ ] (ص ، اِ) دیوث را گویند. (آنندراج ). قرمساق . کسی که دارای زن فاحشه بود. (ناظم الاطباء). و رجوع به پازن و پاژن شود.
-
متدیث
لغتنامه دهخدا
متدیث . [ م ُ ت َ دَی ْ ی ِ ] (ع ص ) زن جلبی نماینده . (آنندراج ). زن جلب و قرمساق . (ناظم الاطباء). و رجوع به تدیث شود.
-
مال زاده
لغتنامه دهخدا
مال زاده . [ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) قحبه زاده و حرام زاده . (آنندراج ). زاده ٔ زنا و حرام زاده . (ناظم الاطباء). || زن جلب . (آنندراج ). قرمساق . (ناظم الاطباء).
-
جاکش
لغتنامه دهخدا
جاکش . [ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) آنکه مردان را بازنان آشنائی دهد. قرطبان . قلتبان . قرنان . کشخان . دیوث . قرمساق . لحاف کش . بقچه کش . ماست کش . زن بمزد. بچشم خودبین . بی غیرت . دلال محبت . بی ناموس . بی تعصب . معرس .
-
قواد
لغتنامه دهخدا
قواد. [ ق َوْ وا ] (ع اِ) بینی و آن لغتی است حمیری . (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || (ص ) زن جلب . (منتهی الارب ). زن جلب و دیوث . (ناظم الاطباء). قرمساق و دیوث . (آنندراج ) : گفت ای دغای ابله و قواد قلتبان .سعدی (هزلیات ).
-
گیدی
لغتنامه دهخدا
گیدی . (حامص ) نامردی . بی غیرتی . بی حمیتی . || جبن . (ناظم الاطباء). || حماقت .بلاهت . (ناظم الاطباء) (از اشتنگاس ). || (ص نسبی ) منسوب به گید. رجوع به گید شود : با ما چه کرد دیدی ملاجلال گیدی از مصطفی شنیدی لا خیر فی عَبیدی . ؟ (از آنندراج ).مؤلف...
-
فدرنگ
لغتنامه دهخدا
فدرنگ . [ ف َ رَ ] (اِ) چوبی گنده و سطبر و قوی که در پس کوچه اندازند تا درگشوده نگردد. || چوبی که گازران بر جامه زنند و جامه را بدان تاب دهند. (برهان ) : پای بیرون منه از پایگه دعوی خویش تا نیاری به در کون ِ فراخت فدرنگ . خطیری (از لغت فرس ).|| چوبی ...
-
تیرآور
لغتنامه دهخدا
تیرآور. [ وَ ] (نف مرکب ) که تیر آورد مر تیرانداز را. آورنده ٔ تیر و اندازنده ٔ تیر : باکم از ترکان تیرانداز نیست طعنه ٔ تیرآورانم می کشد. حافظ.می شناسم چشم او را طرفه مست کافری است دیده ام مژگان شوخش را عجب تیرآوری است . سلیم (از آنندراج ).خصم تیرآو...
-
میاندار
لغتنامه دهخدا
میاندار. (نف مرکب ، اِ مرکب ) واسطه و مصلح و دلال . (ناظم الاطباء). دلال و واسطه میان دو کس . (آنندراج ). || (اصطلاح زورخانه ) استاد زورخانه . (ناظم الاطباء). استاد که دیگر ورزشکاران با اشارات او و همراه او حرکات ورزشی آغاز و بدان عمل کنند. پهلوان مب...
-
دیوث
لغتنامه دهخدا
دیوث . [ دَی ْ یو ] (ع ص ) قواد. دیبوب . آنکه مردان را بر زن خود وارد کند. آنکه درباره ٔ زن خود حسادت و غیرت نداشته باشد. این واژه از زبان سریانی است و معرب شده است . (از تاج العروس ). کسی که درباره ٔ زن خود غیرت نداشته باشد. پزوند.دراره و دنگل . (نا...