کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
فکن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
فکن
لغتنامه دهخدا
فکن . [ ف َ ] (ع مص ) ستیهیدن در دروغ و درگذشتن در آن و بازنایستادن . (منتهی الارب ). لج بازی و درگذشتن در دروغ . (از اقرب الموارد).
-
فکن
لغتنامه دهخدا
فکن . [ ف َ / ف ِ ک َ ] (نف مرخم ) فکننده . (یادداشت مؤلف ). صورت مرخم اینگونه صفات فاعلی فقط در ترکیب ها به کار میرود، مانند: دشمن فکن . مردفکن . سایه فکن : کم مباش از درخت سایه فکن هرکه سنگت زند گهر بخشش .ابن یمین .
-
واژههای مشابه
-
یل فکن
لغتنامه دهخدا
یل فکن . [ ی َ ف َ / ف ِ ک َ ] (نف مرکب ) یل افکن . که پهلوانان را بر زمین افکندو شکست دهد. سخت شجاع و جنگاور و دلیر : آن گرد یل فکن که به تیر و سنان گرفت اندر نهاله گه بدل آهوان هزبر. ابوطاهر خسروانی .به دستی گرفتش قفا یل فکن به دستی کشیدش زبان از د...
-
آسان فکن
لغتنامه دهخدا
آسان فکن . [ ف َ / ف ِ ک َ ] (نف مرکب / ن مف مرکب ) که زود تن دردهد. که منعی پیش نیارد. زودهِل . سست هِل : زنی آسان فکن ؛ غیراَبیّه . غیرمنعه : ز دانا شنیدم که پیمان شکن زن جاف جاف است آسان فکن . ابوشکور (از فرهنگ اسدی و فرهنگ شعوری ).رجوع به سست هِل...
-
پیل فکن
لغتنامه دهخدا
پیل فکن . [ ف ِ ک َ ] (نف مرکب ) که فیل افکند. که فیل را تواند برتافتن از نیرومندی . که با پیل برآیدو او را پست کند از بس زورمندی و قدرت : شیربچه گر بزخم مور اجل رفت پیل فکن شیر مرغزار بماناد.خاقانی .
-
دندان فکن
لغتنامه دهخدا
دندان فکن . [ دَ ف َ / ف ِ ک َ ] (نف مرکب ) قسمی از ماهی که گوشت آن بغایت لذیذ و لطیف باشد. (غیاث ) (آنندراج ) : ماهیش دندان فکن گشت و صدف گوهرنمای گاو او عنبرفزای و ساحلش سنبل گیا.خاقانی .
-
دشمن فکن
لغتنامه دهخدا
دشمن فکن . [ دُ م َ ف َ / ف ِ ک َ ] (نف مرکب ) فکننده ٔ دشمن . که دشمن را بر زمین افکند. مغلوب کننده ٔ خصم : دین پرور اعدا شکن روزی ده دشمن فکن . ناصرخسرو.آن خداوندی که اندر جمله ٔ روی زمین دوست انگیزی نیامد همچو تو دشمن فکن . سوزنی .و رجوع به دشمن ا...
-
سایه فکن
لغتنامه دهخدا
سایه فکن . [ ی َ / ی ِ ف َ / ف ِ ک َ ] (نف مرکب ) سایه انداز. سایه دهنده . سایه گستر : پراکنده گشت آن بزرگ انجمن همه شاد از آن سرو سایه فکن . فردوسی .توانم مگر پایگه ساختن بر شاخ آن سرو سایه فکن . فردوسی .سایه ٔ خویش هم نهان خواهم چون شود سرو دوست سا...
-
فیل فکن
لغتنامه دهخدا
فیل فکن . [ ف َ / ف ِ ک َ ] (نف مرکب ) پیل فکن . (فرهنگ فارسی معین ). فیل افکن . پیل افکن . پیل اوژن . فیل اوژن . پیل فکن . رجوع به این ترکیب ها شود.
-
مردم فکن
لغتنامه دهخدا
مردم فکن . [ م َ دُ ف ِ ک َ ] (نف مرکب ) مردم افکن . قهار. قوی پنجه . غالب : یکی بود مردانه و تیغزن سوار سرافراز و مردم فکن .فردوسی .
-
جستوجو در متن
-
فگن
لغتنامه دهخدا
فگن . [ ف َ / ف ِ گ َ ] (نف مرخم ) افگن . افکن . رجوع به افگندن و افکندن و فکن شود.
-
ژان دماتا
لغتنامه دهخدا
ژان دماتا. [ دُ ] (اِخ ) (قدیس ) مؤسس نظام تثلیثیون که ملتزم بازخرید اسیران بودند. مولد او در فکن (1160-1213 م .) و ذکران وی هشتم فوریه است .
-
آسان
لغتنامه دهخدا
آسان . (اِ) در بعض فرهنگها به معنی بنیان آمده است چنانکه آسال را نیز به همین معنی آورده اند و آن اشتباهی است که از غلط خواندن بیت ابوشکور دست داده است . رجوع به آسال و آسان فکن شود.