کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
فش پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
بنده فش
لغتنامه دهخدا
بنده فش . [ ب َ دَ / دِ ف َ ] (ص مرکب ) بنده وش . بنده وار. بنده مانند : باستاد در پیش او بنده فش سرافکنده و دست کرده بکش .دقیقی .
-
تیره فش
لغتنامه دهخدا
تیره فش . [ رَ / رِ ف َ ] (ص مرکب ) تیره فام : آب کز خاک تیره فش گرددهم به تدبیر خاک خوش گردد. نظامی .رجوع به تیره فام و تیره و دیگر ترکیبهای آن شود.
-
کش و فش
لغتنامه دهخدا
کش و فش . [ ک َ ش ُ /ک َش ْ ش ُ ف َ ] (اِ مرکب ، از اتباع ) کر و فر. دبدبه وجاه و جلال . شأن و تجمل . (از آنندراج ) : ما مرید جبه ودستار و کش و فش نه ایم نیست واعظ جز نبی و آل پاکش پیر ما. واعظ (از آنندراج ).|| (اِ صوت ) خش و خش . خش و فش .
-
خش و فش
لغتنامه دهخدا
خش و فش . [ خ ِش ْ ش ُ ف ِش ْش ] (اِ صوت مرکب ) حکایت صوت جامه های نو و گرانبها در زنان . (یادداشت بخط مؤلف ). || آواز بسیار در جامه های نو پرآهار. (یادداشت بخط مؤلف ).
-
جستوجو در متن
-
فشاش
لغتنامه دهخدا
فشاش . [ ف َش ْ شا ] (ع ص ) مبالغت در فَش . رجوع به فش شود.
-
فشافاش
لغتنامه دهخدا
فشافاش . [ ف َ ] (اِ صوت ) آواز تیر که پیاپی اندازند. (فرهنگ فارسی معین ). فشافش : برآمد ز ناورد برنا و پیرچکاچاک خنجر، فشافاش تیر. هاتفی .رجوع به فشافش ، فش و فش فش شود.
-
خارسم
لغتنامه دهخدا
خارسم . [ س َ ] (اِ) شِرِق . ضریع. خروب . خرنوب . فش . (مهذب الاسماء).
-
باریک تار
لغتنامه دهخدا
باریک تار. (ص مرکب ) پارچه یا فرشی که تارهای ظریف دارد. فَش ، فشوش ؛ گلیم درشت باریک تار. (منتهی الارب ).
-
جائف الشجرة
لغتنامه دهخدا
جائف الشجرة. [ ءِ فُش ْ ش َج َ رَ ] (اِخ ) از جیفان یمامه است . (منتهی الارب ).
-
گیسوفش
لغتنامه دهخدا
گیسوفش . [ ف َ ] (ص مرکب ) مرکب از: گیسو + فش (به معنی مانند) گیسووش . گیسووار. همانند گیسو. چون گیسو. || موی گردن و کاکلی اسب که همچون گیسو باشد. دارای فشی چو گیسو و فش ، موی کاکل اسب است . (از برهان ذیل کلمه ٔ فش ) و کنایه از اسبی که موی کاکل بلند ...
-
فشفشة
لغتنامه دهخدا
فشفشة. [ ف َ ف َ ش َ ] (ع مص ) سست گردیدن عقل کسی . (منتهی الارب ). ضعیف شدن رأی . (از اقرب الموارد). || از حد درگذشتن در دروغ . (منتهی الارب ). || پاشیدن کمیز را. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). رجوع به فشفشه ، به کسر اول و سوم و فش فش شود.
-
غسنة
لغتنامه دهخدا
غسنة. [ غ ُ ن َ ] (ع اِ) دسته ٔ موی و توک موی پیشانی و فش اسب و گیسو و مانند آن . ج ، غُسَن . غسناة. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
-
آهن جامه
لغتنامه دهخدا
آهن جامه . [ هََ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) آهنی باشد تنک و بپهنای دو انگشت و بیشتر که تخته های صندوق و جز آن را با یکدیگر پیوندند و بمسمار بدوزند. فش . بش . پش . گام . ضبه .
-
طبق بند
لغتنامه دهخدا
طبق بند. [ طَب َ ب َ ] (نف مرکب ) چینی بندزن . کاسه بند : بر دل هر شکسته زد غم توچون طبق بند از صنیعت فش .شهید.
-
اشغر
لغتنامه دهخدا
اشغر.[ اَ غ َ ] (ع ص ) اسب سرخ فش و اشقر. (ناظم الاطباء). بمعنی اشقر که غالباً در اسب و بندرت در انسان استعمال شود. (فرهنگ شعوری ) .