کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
غریری پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
غریری
لغتنامه دهخدا
غریری . [ ع ُ رَ ری ] (اِخ ) عبدالرحمن بن محمدبن غُریر. وی از سران قریش بود. (از انساب سمعانی ورق 704 ب ). رجوع به غریربن مغیره شود.
-
غریری
لغتنامه دهخدا
غریری . [ غ ُ رَ ری ] (اِخ ) محمدبن غریربن ولیدبن ابراهیم بن عبدالرحمن بن عوف زهری ، مکنی به ابوعبدالرحمن و معروف به غریری . وی از یعقوب بن ابراهیم بن سعد و مطرف بن عبداﷲ البیاری روایت کند، و ابوعبداﷲ محمدبن اسماعیل نجاری و عبداﷲبن نسب المکی و محمدبن...
-
غریری
لغتنامه دهخدا
غریری . [ غ ُ رَ ری ] (اِخ ) یوسف بن یعقوب بن غریر. وی عهده دار بیت المال در خلافت رشید بود. (از انساب سمعانی ورق 407 ب ). رجوع به غریربن مغیرة شود.
-
غریری
لغتنامه دهخدا
غریری . [ غ ُ رَ ری ](اِخ ) محمدبن غریر. پسر غریربن مغیرة، از وجوه اهل مدینه به شمار میرفت و از برادرش اسحاق بزرگتر بود. برادر دیگر وی یعقوب و مادرش هند بنت مروان بود. (ازتاج العروس ذیل غریر). رجوع به غریربن مغیرة شود.
-
غریری
لغتنامه دهخدا
غریری . [ غ ُ رَ ری ی ] (ص نسبی ) منسوب به غریر (اِخ ). (انساب سمعانی ص 407 ب ). رجوع به غُرَیر (اسامی خاص ) شود.
-
جستوجو در متن
-
غریر
لغتنامه دهخدا
غریر. [ غ ُ رَی ْ ] (اِخ ) ابن مغیرةبن حمیدبن عبدالرحمن بن عوف الزهری . یعقوب بن محمدبن عیسی بن غریر فرزند اوست . (از تاج العروس ). سمعانی در انساب (ورق 407 ب ) گوید: غریربن المغیرةبن حمیدبن عبدالرحمن بن عوف الزهری . اسم وی عبدالرحمن بن مغیره بود و پ...
-
فنگ
لغتنامه دهخدا
فنگ .[ ف َ ] (اِ) زالو. زلو. (فرهنگ فارسی معین ). کرمی بود بزرگ و سبز، گاه دراز شود و گاه کوتاه . (اسدی ). خونجو. زالو. زلو. زرو. (یادداشت مؤلف ) : بماندستم دلتنگ ، به خانه در چون فنگ ز سرما شده چون نیل سر و روی پر آژنگ . حکاک . || فلاکت و پریشانی و...
-
اسماعیل
لغتنامه دهخدا
اسماعیل . [ اِ ] (اِخ ) ابن محمدبن حاجب بن حمان دهقان کسانی حاجبی مکنی به ابوعلی . از مردم کسانه و منسوب به جد خود. وی الجامع الصحیح محمدبن اسماعیل بخاری را که با پدر خود در سال 316 هَ . ق . بغریر (؟) سماع کرده بود، از ابوعبداﷲ الغریری (؟) روایت کرده...
-
بیرق
لغتنامه دهخدا
بیرق . [ ب َ / ب ِ رَ ] (ترکی ، اِ) علم . (برهان ) (غیاث ) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (از آنندراج ). لواء. درفش . اختر. رایت . (یادداشت مؤلف ) : بر سر بیرق به لاف پرچم گوید منم طره ٔ خاتون صبح برتتق روزگار. عماد غریری (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ...
-
ابوالعلاء
لغتنامه دهخدا
ابوالعلاء. [ اَ ب ُ ل ع َ ] (اِخ ) معرّی . احمدبن عبداﷲبن سلیمان بن محمدبن سلیمان بن احمدبن سلیمان بن داود المطهربن زیادبن ربیعةبن الحارث بن ربیعه ٔ تنوخی معری . شاعر لغوی . وی در فنون ادب استاد بود و نحو و لغت را در معره از پدر خویش و به حلب از محمد...