کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
غان پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
غان
لغتنامه دهخدا
غان . (اِ) دسته ٔ غانها از تیره ٔ گیاهان پیاله دار که نوع مشهور آن غان است . (گیاه شناسی گل گلاب ص 278). || نوع مشهور از دسته ٔ غانها . (گیاه شناسی گل گلاب ص 278). || توس . رجوع به توس شود .
-
غان
لغتنامه دهخدا
غان . (اِخ ) نام وادیی در یمن که آن را دوغان گویند. (معجم البلدان چ مصر ج 6 ص 262).
-
واژههای مشابه
-
غان غان
لغتنامه دهخدا
غان غان . (اِ صوت ) نقل صوت خر. عَرعَر. عان عان .
-
اره غان
لغتنامه دهخدا
اره غان . [ اَرْ رَ ] (اِخ ) رجوع به ارجان و ارگان شود.
-
غان و غون
لغتنامه دهخدا
غان و غون . [غان ْ ن ُ ] (اِ صوت مرکب ) حکایت صوت بچه های دوسه ماهه . و بطور کلی اصوات نامفهوم که از دهان طفل شیرخواره پیش از سخن گفتن برمی آید. و با افتادن و کردن صرف شود: بچه به غان و غون افتاد. بچه غان و غون می کند.
-
واژههای همآوا
-
قان
لغتنامه دهخدا
قان . (اِخ ) از شهرهای یمن و در دیار نهدبن زیدبن سودبن اسلم بن حاف بن قضاعة و حارث بن کعب است ، و گفته اند قوان . (معجم البلدان ج 7 ص 19) (منتهی الارب ).
-
قان
لغتنامه دهخدا
قان . (ترکی ، اِ) گفته اند دم است . (فهرست مخزن الادویه ). خون .
-
قان
لغتنامه دهخدا
قان . [ نِن ْ ] (ع ص ) قانی . رجوع به قانی شود.
-
قعن
لغتنامه دهخدا
قعن . [ ق َ ] (اِخ ) نام جد حجاج بن علاج که از اشراف کوفه بوده است . (منتهی الارب ).
-
قعن
لغتنامه دهخدا
قعن . [ ق َ ] (ع اِ) کاسه ٔ بزرگ که در آن خمیر سازند. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
-
قعن
لغتنامه دهخدا
قعن .[ ق َ ع َ ] (ع اِمص ) سخت کوتاهی بینی . || برآمدگی سر بینی . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). این کلمه از اضداد است . (منتهی الارب ). || گشادگی میان دو پای وقت رفتن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || (مص ) کوتاه شدن فاحش بینی . || بلند شدن و ارتف...
-
جستوجو در متن
-
عرعر کردن
لغتنامه دهخدا
عرعر کردن . [ ع َ ع َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) آواز برآوردن خر. بانگ کردن درازگوش . || آواز خر دادن . ادا کردن صوت خر را. نهیق . غان غان . رجوع به عرعر شود. || کنایه است از بدآواز خواندن . (فرهنگ لغات عامیانه ).