کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
عبره پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
عبره
لغتنامه دهخدا
عبره . [ ع ِ رَ] (از ع ، اِ) محصولات که از کشتی نشینان و چادرنشینان گیرند. (غیاث اللغات ) (آنندراج ). || محصولات راهداری . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). || مجازاً بمعنی خراج آمده . (غیاث اللغات ) : مخور عبره ٔ هند بی یاد من که هندوتر از تست پولاد من . ن...
-
واژههای مشابه
-
عبرة
لغتنامه دهخدا
عبرة. [ ع َ رَ ](اِخ ) شهری است به یمن بین زبید و عدن نزدیک به ساحلی که حبشیان را بدانجا جلب کنند. (معجم البلدان ).
-
عبرة
لغتنامه دهخدا
عبرة. [ ع َ رَ ](ع اِمص ) بیان و تفسیر. || اسم است تعبیررا. (منتهی الارب ) (آنندراج ). || (اِ) سرشگ در چشم . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ) (مهذب الاسماء) (غیاث اللغات ). || تردد گریه در سینه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). || م...
-
عبرة
لغتنامه دهخدا
عبرة. [ ع ِ رَ ] (ع اِ)شگفت . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ). || پند. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (مهذب الاسماء): یقال ، اًن فی ذلک عبرة لمن اعتبر.(اقرب الموارد). ج ِ عِبَر. و منه صحف موسی کانت عبراً. (منتهی الارب ) (آنندراج )....
-
عبرة
لغتنامه دهخدا
عبرة. [ ع ُ رَ ] (ع اِ) مهره ای است که ربیعةبن حریش میپوشید و بدین جهت ذوالعبرة لقب یافت . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (تاج العروس ). || (اِمص ) گرمی چشم . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || کرانه . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
-
واژههای همآوا
-
آبره
لغتنامه دهخدا
آبره . [ رَ / رِ ] (اِ) اَبره . رویه . ظهاره . آوره .
-
ابرح
لغتنامه دهخدا
ابرح . [ اَ رَ ] (اِخ ) شهرکیست بانعمت میان پارس و اسپاهان . (حدودالعالم ). محتمل است این صورت مصحف ابرج باشد.
-
ابرح
لغتنامه دهخدا
ابرح . [ اَ رَ ] (ع ن تف ) دشوارتر. شدیدتر.
-
ابره
لغتنامه دهخدا
ابره . [ اَ رَ / رِ ] (اِ) ابرمُرده . اَبر. اسفنج . رغوةالحجامین . نشکرد گازران .
-
ابره
لغتنامه دهخدا
ابره . [ اَ رَ / رِ ] (اِ) توی زبرین قبا و کلاه و مانند آن . تای رویین از جامه . رویه . ظهاره . اَفره . رو. رووَه . آوره . خلاف آستر و بطانه : عارضش را جامه پوشیده ست نیکوئی ّ و فرجامه کآنرا ابره از مشک است وزآتش آسترطرفه باشد مشک پیوسته به آتش سال و...
-
ابره
لغتنامه دهخدا
ابره . [ اِ رَ ] (اِخ ) شهری به مرسیه .
-
ابره
لغتنامه دهخدا
ابره . [ اِ رَ ] (ع اِ) نیش کژدم . نیش مار. نیش تیغ. هر نیش که باشد. || سوزن . || تیزنای رونکک (یعنی کونه ٔ آرنج ). (مهذب الاسماء). تیزه ٔ آرنج . || استخوان پی پاشنه . تندی پاشنه . || نهال مقل . || سخن چینی . || درختی است مانند درخت انجیر. ج ، اِبَر،...
-
ابره
لغتنامه دهخدا
ابره . [ اِ رَ / رِ ] (اِ) نوبر . نوباوه .