کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
طلوع پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
طلوع
لغتنامه دهخدا
طلوع . [ طُ ] (ع مص ) برآمدن آفتاب و مانند آن . (زوزنی ) (منتخب اللغات ) (تاج المصادر). دمیدن . سر برزدن . طالع شدن .برآمدن . برآمدن آفتاب و ماه و ستاره . مقابل افول و غروب . مقابل سقوط. برآمدن آفتاب و جز آن از ستارگان .بزدغ : طلع الکوکب طلوعاً و مطل...
-
واژههای مشابه
-
طلوع کردن
لغتنامه دهخدا
طلوع کردن . [ طُ ک َ دَ ] (مص مرکب )برآمدن آفتاب و ماه و ستاره . سر برزدن . برآمدن آفتاب و مانند آن . طلوع . رجوع به طلوع شود : و صبح ملت حق بر آن نواحی طلوع کرد. (کلیله و دمنه ). در اقاصی آن ولایت بجائی رسید که هرگز رایت اسلام بر آن حدود طلوع نکرده ...
-
واژههای همآوا
-
تلواً
لغتنامه دهخدا
تلواً. [ ت َ وَن ْ ] (ع ق ) در تلو. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). از پی . به پیوست . به ضمیمه .
-
تلوع
لغتنامه دهخدا
تلوع . [ ت ُ ] (ع مص ) بلند برآمدن روز. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد). || منبسطگردیدن چاشتگاه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد). یقال : تلعت الضحی تلوعاً؛ اذا انبسطت . (از ذیل اقرب الموارد). || سر برآوردن ...
-
جستوجو در متن
-
طلوعین
لغتنامه دهخدا
طلوعین . [ طُ ع َ ] (ع اِ) تثنیه ٔ طلوع که بر طلوع کاذب و طلوع صادق اطلاق شود.- بین الطلوعین ؛ میان صبح کاذب و صادق .
-
یین
لغتنامه دهخدا
یین . [ ی َ ی َ ] (اِ) هنگامی که مابین طلوع فجر و طلوع آفتاب است . (ناظم الاطباء).
-
آفتاب نزده
لغتنامه دهخدا
آفتاب نزده . [ ن َ زَ دَ / دِ ] (ق مرکب ) پیش از طلوع آفتاب .
-
خاستگاه
لغتنامه دهخدا
خاستگاه . (اِ مرکب ) مبداء. محل برخاستن . جایگاه بلند شدن و طلوع کردن .
-
غداة
لغتنامه دهخدا
غداة. [ غ َ ] (ع اِ) پگاه ، یا میان طلوع فجر و طلوع شمس ، یقال : آتیک غداة غد. ج ، غَدَوات . (منتهی الارب ). بامداد، یا میان نماز صبح و طلوع آفتاب . (از اقرب الموارد). غدوة. بکرة. (اقرب الموارد). بام . (برهان قاطع ذیل بام ).میان طلوع فجر و طلوع شمس ....
-
ظهرکوک
لغتنامه دهخدا
ظهرکوک . [ ظُ ] (ص مرکب ) ساعتی که ظهر به ظهر کوک کنند، یعنی اول روز را از ظهر گیرند نه از طلوع آفتاب .
-
غروب کوک
لغتنامه دهخدا
غروب کوک . [ غ ُ ] (ص مرکب ) ساعتی که کوک آن غروب و طلوع خورشید را معین می کند. مقابل ظهرکوک .
-
ابدار
لغتنامه دهخدا
ابدار. [ اِ ] (ع مص ) تافتن ماه شب چهارده . طلوع کردن بدر بر. (تاج المصادر بیهقی ).