کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
طالشان پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
طالشان
لغتنامه دهخدا
طالشان . [ ل ِ ] (اِ) تالشان . چادر. و آن اصل کلمه ٔ طیلسان است : طالسان . معرب است و اصله تالشان . (منتهی الارب ). رجوع به طالسان شود.
-
طالشان
لغتنامه دهخدا
طالشان . [ ل ِ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان رشت در چهارهزارگزی جنوب باختری رشت کنار راه شوسه ٔ لاکان . جلگه . معتدل مرطوب . مالاریائی . با 128 تن سکنه . آب آن از استخر. محصول آن برنج و چای . شغل اهالی زراعت و مکاری . راه آن ما...
-
واژههای مشابه
-
کلش طالشان
لغتنامه دهخدا
کلش طالشان . [ ک ُ ل َ ل ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان حومه ٔ بخش مرکزی شهرستان رشت است و 232 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
-
واژههای همآوا
-
تالشان
لغتنامه دهخدا
تالشان . [ ل َ ] (اِخ ) از اعمال گیلان . (معجم البلدان ج 1 ص 354) (مرآت البلدان ج 1 ص 337). مؤلف گوید: مقصود از تالشان طوالش است . (مرآت البلدان ایضاً). رجوع به تالش (ناحیه ) و طالش و طوالش شود.
-
تالشان
لغتنامه دهخدا
تالشان . [ ل ِ ] (اِ) تالسان و طیلسان . (ناظم الاطباء). اهل تالش در قدیم لباس مخصوصی داشتند که تالشان نامیده میشد و از آن طیلسان معرب شده است . (فرهنگ نظام ). و پوشش خاصه ٔ آن طایفه را [تالش را] تالشانه می نامیده اند و طیلسان معرب پوشش تالشانه است . ...
-
تالشان
لغتنامه دهخدا
تالشان . [ ل ِ ] (اِ) ج ِ تالش . رجوع به تالش (قوم ) و تاریخ غازانی چ کارل یان ص 136 شود.
-
جستوجو در متن
-
طیلسان
لغتنامه دهخدا
طیلسان . [ طَ ل َ ] (اِخ ) اقلیمی است وسیع در نواحی دیلم . (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به «طالش » شود. اقلیمی است پهناور دارای شهرستان بسیار از نواحی دیلم یا خزر که ولیدبن عقبة آن را بسال 35 هجری بگشود. (معجم البلدان ). ولایت طالش در دیلمستان . م...
-
طبرستان
لغتنامه دهخدا
طبرستان . [ طَ ب َ رِ ] (اِخ ) (از: طبر+ ستان ، مزید مؤخر مکان ) لغتاً بمعنی مکان طبر (تپور) ها. و تپور نام قوم قدیمی ساکن آن ناحیت بوده است . (برهان ). بلادی است فراخ و وسیع طبری منسوب به آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ). مؤلف روضات الجنات ذیل ترجمه...