کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
شکاف نرمۀ سرینی پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
واژههای مشابه
-
گردون شکاف
لغتنامه دهخدا
گردون شکاف . [ گ َ ش ِ ] (نف مرکب ) چیزی که گردون را بشکافد، و این ادعاست . (آنندراج ). || بانگ شیپوری که گردون را بشکافد. (ناظم الاطباء) : ز غریدن کوس گردون شکاف زمین را درافکند پیچش به ناف .نظامی (از آنندراج ).
-
فراخ شکاف
لغتنامه دهخدا
فراخ شکاف . [ ف َ ش ِ ] (ص مرکب ) گشاد. فراخ : مضروجة؛ چشم فراخ شکاف . (منتهی الارب ). رجوع به فراخ شود.
-
جیب شکاف
لغتنامه دهخدا
جیب شکاف . [ ش ِ ] (نف مرکب ) جیب بر : بر چار سوی عنصر هنگامه ایست گرم پرهیز کن ز جیب شکافان بی نشان .اثیر اخسیکتی .
-
تارک شکاف
لغتنامه دهخدا
تارک شکاف . [ رَ ش ِ ](نف مرکب ) شکافنده ٔ تارک . شکننده ٔ فرق : یلان را بمنقار درّنده ناف سران را بچنگال تارک شکاف .اسدی (گرشاسبنامه ).
-
دل شکاف
لغتنامه دهخدا
دل شکاف . [ دِ ش ِ ] (نف مرکب ) شکافنده ٔ دل : درکن زآهنگ رزم خصم ز میدان درگذران تیر دل شکاف ز سندان . منوچهری .- خنجر دل شکاف ؛ تیز. (یادداشت مرحوم دهخدا).
-
سندان شکاف
لغتنامه دهخدا
سندان شکاف . [ س ِ ش ِ ] (نف مرکب ) شکافنده ٔ سندان . که سندان را بشکافد و دو پاره کند : وگر تیغ تو هست سندان شکاف سنانم بدرد دل کوه قاف . فردوسی .بر گرز سندان شکافش عجب نی که البرز تخم سپندان نماید.خاقانی .
-
سینه شکاف
لغتنامه دهخدا
سینه شکاف . [ ن َ /ن ِ ش ِ ] (نف مرکب ) چاک کننده ٔ سینه . (ناظم الاطباء). که در سینه اثر کند. که سینه را بشکافد : دل معشوق اگر بیضه ٔ پولاد دهدناله ٔ سینه شکافم جرسی میسازد.صائب (از آنندراج ).
-
موی شکاف
لغتنامه دهخدا
موی شکاف . [ ش ِ] (نف مرکب ) موشکاف . موی شکافنده . || که از شدت تیزی موی را از درازا بشکافد. که موی را به دونیم کند. مبالغت در برندگی . || کنایه است از هرچیز سخت تیز. (از یادداشت مؤلف ) : بید برگش به نوک موی شکاف نافه ٔ کوه را فکنده ز ناف . نظامی ....
-
چوب شکاف
لغتنامه دهخدا
چوب شکاف . [ ش ِ ] (نف مرکب ) شکافنده ٔ چوب . || (اِ مرکب ) پانه و فانه . (ناظم الاطباء).چوبی باشد که درودگران در میان چوب دیگر نهند تا شکافتن آن آسان گردد. (از فرهنگ سروری ). چوب شکاونه .
-
خرقه شکاف
لغتنامه دهخدا
خرقه شکاف . [ خ ِ ق َ / ق ِ ش ِ ] (نف مرکب ) خرقه پاره کننده . صوفی که در حال ذوق خرقه می درد : خرقه شکافان ذوق بی دف و نی در سماع جبه فشانان شید تابعقانون دف .خاقانی .