کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
شوخطبعی پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
واژههای مشابه
-
شوخ طبعی
لغتنامه دهخدا
شوخ طبعی . [ طَ ] (حامص مرکب ) تیزطبعی . بذله گویی .
-
طبعی
لغتنامه دهخدا
طبعی . [ طَ ] (اِخ ) اصفهانی . تخلص یکی ازشعرای ایران است ، نامش عبداﷲ وی از اهالی اصفهان بود، در اوایل عبدی و بعد طبعی تخلص میکرد. از اوست :سیل اشکم گرهی در دل جیحون زده است تیر آهم به صف چرخ شبیخون زده است لاله از خجلت همچشمی داغ دل من زین چمن خیمه...
-
طبعی
لغتنامه دهخدا
طبعی . [ طَ ] (اِخ ) سمنانی . یکی از شعرای ایران و از اهالی سمنان بوده . از اوست :شرح سوز دل که عمری از تو پنهان داشتم گر نگویم دل ،وگر گویم زبان میسوزدم .(قاموس الاعلام ترکی ).
-
طبعی
لغتنامه دهخدا
طبعی . [ طَ ] (اِخ ) سیستانی . یکی از شعرای ایران است و از اهالی سیستان بوده است . از اوست :زود از برم چنین گله آلود برمخیزباقی نمانده جز نفسی ، زود برمخیز. (قاموس الاعلام ترکی ).نصرآبادی آرد: گویا از اکابر سیستان است .طبعش خیلی لطف داشته از اقران مل...
-
طبعی
لغتنامه دهخدا
طبعی . [ طَ ] (اِخ ) قزوینی . یکی از شعرای ایران و از اهالی قزوین می باشد. وی از تلامذه ٔ حکیم شفائی اصفهانی بوده است :تنها به دیده می نتوان دادِ گریه دادچون ابر باید از همه اعضا گریستن . (قاموس الاعلام ترکی ).نصرآبادی آرد: طبعی قزوینی خوش طبع و شوخ ...
-
طبعی
لغتنامه دهخدا
طبعی . [ طَ ] (اِخ ) یکی از شعرای عثمانی است . وی در قرن دهم هجری میزیسته و از دانشمندان عصر خود و تلامذه ٔ ابوالسعود افندی بود. بعدها حیثیت خود را بانهماک درعیش و عشرت لکه دار کرده است . (قاموس الاعلام ترکی ).
-
طبعی
لغتنامه دهخدا
طبعی . [ طَ ] (ص نسبی ) جبلی . صاحب غیاث اللغات گوید: طبعی منسوب به طبیعت است ، چرا که حرف ثالث اگر با باشد در حالت نسبت حذف کنند، چنانچه مدنی منسوب به مدینه و بهمین حرکات نام فنی از فنون حکمت . و بفتح اول و سکون ثانی نیز آمده ، در این صورت منسوب به ...
-
طبعی
لغتنامه دهخدا
طبعی . [ طَ ] (معرب ، اِ) کلیبولی . یکی از شعرای قرن دهم عثمانی است . وی از اهالی کلیبولی بوده و نامش سلیمان است . مدتی به قضاوت اشتغال داشته و بعدها در بغداد به دفترداری پرداخته است . (قاموس الاعلام ترکی ).
-
طبعی
لغتنامه دهخدا
طبعی . [طَ ] (اِخ ) یکی از شعرای عثمانی است . وی در قرن دهم هجری میزیسته و به اشتب زاده شهرت داشته . از اوست :عارضک شوقیله یا قدم سینه م اوزره تازه داغ سینه ده شاه خیالک قوروی بر گلگون اوتاغ .(قاموس الاعلام ترکی ).
-
شوخ
لغتنامه دهخدا
شوخ . (اِ) چرک . (فرهنگ جهانگیری ). چرک جامه که به تازی آن را وسخ گویند. (انجمن آرا) (آنندراج ). وسخ . (یادداشت مؤلف ). وسخ و کرس و ریم و کلخج باشد که بر تن و جامه نشیند و گروهی از عامه چرک گویند. (از لغت فرس اسدی ). چرک جامه وچرک بدن . (غیاث اللغات...
-
کج طبعی
لغتنامه دهخدا
کج طبعی . [ ک َ طَ ] (حامص مرکب ) عمل کج طبع. بدسلیقگی . زشت پسندی . ستیزندگی .
-
کریم طبعی
لغتنامه دهخدا
کریم طبعی . [ ک َ طَ ] (حامص مرکب ) کریم نهادی . (فرهنگ فارسی معین ) : درخواستی تو شعرم این آمدت ز رادی اینت کریم طبعی اینت بزرگواری . منوچهری .یک گروه از کریم طبعی خویش مردمی را بجان خریدارند.ناصرخسرو.
-
حسین طبعی
لغتنامه دهخدا
حسین طبعی . [ ح ُ س َ ن ِ طَ ] (اِخ ) کمال الدین سیستانی یا سمعانی . شاعر سده ٔ یازدهم هجری است . (ذریعه ج 9 ص 644).
-
روح طبعی
لغتنامه دهخدا
روح طبعی . [ ح ِ طَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) روح طبیعی . رجوع به روح طبیعی شود.
-
نازک طبعی
لغتنامه دهخدا
نازک طبعی . [ زُ طَ ] (حامص مرکب ) زودرنجی . بی تحملی : مرا حیائی مناع است و نازک طبعی با آن یار است . (چهار مقاله ). || نازک چری . نازک خوراکی . در غذا ایراد گرفتن . همه غذائی نخوردن : ازین نازک طبعی ، خرده گیری ، عیبجوئی ، بدخوئی که از آب کوثر نفرت...