کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
شبان پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
شبان
لغتنامه دهخدا
شبان . [ ش َ ] (اِ) ج ِ شب . که شبها باشد، لیکن برخلاف قیاس . (برهان قاطع) : همان دیدبان دار و هم پاسبان نگهدار لشکر به روز و شبان . فردوسی .همی راند چون باد لشکر به راه به رخشنده روز و شبان سیاه . فردوسی .و رجوع به شب شود.
-
شبان
لغتنامه دهخدا
شبان . [ ش َ ] (اِ) شب پره را گویند و آن را مرغ عیسی هم خوانند. (برهان قاطع). خفاش . شب پره . (ناظم الاطباء). به فارسی اسم خفاش است . (فهرست مخزن الادویه ). نامهای دیگرش : شب پره ، شب پرک ، شب یازه ، شب یازو، شب بوزه و شبیشه است . (فهرست مخزن الادویه...
-
شبان
لغتنامه دهخدا
شبان . [ ش َ ] (اِ) نام درختی است خاردار که آن را شبهان و در یونانی فالینورس و در سریانی ساباهی یا سباباهی خوانند. (از مفردات ابن البیطار ج 2 ص 54). دم الاخوین . (تذکره ٔ ضریر انطاکی ص 226).
-
شبان
لغتنامه دهخدا
شبان . [ ش َ ] (اِخ ) نام ستاره ای است بر پای قیفاوس . (مقدمه ٔ التفهیم ).
-
شبان
لغتنامه دهخدا
شبان . [ ش َ ] (اِخ ) نام یکی از طوایف پشت کوه از ایلات کرد ایران . (یادداشت مؤلف ).
-
شبان
لغتنامه دهخدا
شبان . [ ش َب ْ با ] (ع ص )شبانی . اشبانی . مرد که سرخ روی و گلگون سبلت باشد. (از متن اللغة). رجوع به شُبّان و رجوع به شبانی شود.
-
شبان
لغتنامه دهخدا
شبان . [ ش ُ / ش َ ] (اِ) چوپان را گویند که چراننده و محافظت کننده ٔ گوسفند باشد و او را به عربی راعی خوانند. (برهان قاطع). رشیدی در فرهنگ و هدایت صاحب انجمن آرا و به تبع اخیر صاحب آنندراج گوید: چوپان که اکثر در شب گله را پاسبانی کند ضد روزبان و شبان...
-
شبان
لغتنامه دهخدا
شبان . [ ش ُب ْ با ](ع اِ) ج ِ شاب . به معنی جوان . (از دهار). رجوع به شاب و شباب شود. || (ص ) به معنی شبانی که مرد سرخ روی و میگون سبلت است . (از متن اللغة). و از اسمهای آن شَبانة یا شُبانة است . رجوع به شبانی شود.
-
واژههای مشابه
-
نیم شبان
لغتنامه دهخدا
نیم شبان . [ ش َ ] (اِ مرکب ،ق مرکب ) نیم شب . هنگام نیم شب . در دل شب : آسمان از ستاره نیم شبان به چه ماند به پشت سنگی سار. کسائی .حاکم در جلوه ٔ خوبان به روزنیم شبان محتسب اندر شراب . ناصرخسرو.این شب دین است نباشد شگفت نیم شبان بانگ و فغان کلاب . ن...
-
سرخ شبان
لغتنامه دهخدا
سرخ شبان . [ س ُ ش َ ] (اِخ ) در کتب فارسی خاصه جاماسپ نامه نام موسی کلیم اﷲ است و گوید سرخ شبان باهودار و باهو به موحده بمعنی چوب دستی و عصا است و همانا رنگ چهره ٔ آن حضرت حمرت داشته : باهو چو شبان وادی ایمن نشگفت که اژدها کنی باهو.؟ (از انجمن آرای ...
-
شبان پروریده
لغتنامه دهخدا
شبان پروریده . [ ش َ پ َرْ وَ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ) پرورده ٔ چوپان . مربای چوپان . پرورش یافته از چوپان : شبان پروریده است و از گوسفندمزیده است شیر این شه بی گزند.فردوسی .
-
شبان زاده
لغتنامه دهخدا
شبان زاده . [ ش ُ /ش َ دَ / دِ ] (ن مف مرکب ، اِ مرکب ) پسر چوپان . چوپان زاده . از نسل چوپان و شبان . فرزند شبان : شبان زاده ای را چنان در کناربگیری و از کس نیایدت عار. فردوسی .یکی تاج با او بد و مهر شاه شبان زاده را آرزو کرد گاه که ساسان شبان و شبا...
-
شبان فریب
لغتنامه دهخدا
شبان فریب . [ ش ُ / ش َ ف َ ] (نف مرکب ) فریبنده ٔ شبان . از راه برنده ٔ چوپان . || (اِ مرکب ) نام مرغی است کوچک شبیه به باشه و بعضی گویند شبیه به فراشتروک است و بعضی مرغ عیسی را شبان فریبک خوانند. مجملاً گویند چنان بر روی زمین نشیند که هرکس او را بب...
-
شبان فریبک
لغتنامه دهخدا
شبان فریبک . [ ش ُ / ش َ ف َ ب َ ] (اِ مرکب ) همان شبان فریب است که مرغ کوچک شبیه به باشه باشد. (برهان قاطع). رجوع به شبان فریب ، شبان فریو و شبان فریوک شود.