کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
شالی پوش پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
شالی پوش
لغتنامه دهخدا
شالی پوش .(ن مف مرکب ) پوشیده از شالی (سقف چنانکه در گیلان ). کالی پوش . سقف خانه که با شالی یعنی نی برنج پوشیده شده باشد همچون شیروانی که پوشیده به ورقه ٔ آهن است .
-
واژههای مشابه
-
شالی آباد
لغتنامه دهخدا
شالی آباد. (اِخ ) دهی از بخش روانسر شهرستان سنندج . دارای 124 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ قره سو و سراب روانسر. محصول آن غلات ، حبوبات ، صیفی ، لبنیات و چغندرقند است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
-
شالی آباد
لغتنامه دهخدا
شالی آباد. (اِخ ) دهی از دهستان منگور بخش حومه ٔ شهرستان مهاباد. دارای 125 تن سکنه . آب آن از رودخانه ٔ بادین آباد. محصول آن غلات ، توتون و حبوبات . شغل اهالی زراعت و گله داری است . صنایع دستی آن جاجیم بافی است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
-
شالی پایه
لغتنامه دهخدا
شالی پایه . [ ی َ / ی ِ ] (اِ مرکب ) شالی زار و برنج زار. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء).
-
شالی زار
لغتنامه دهخدا
شالی زار. (اِ مرکب ) کشتزار برنج . آنجا که برنج کارند.
-
شالی شل
لغتنامه دهخدا
شالی شل . [ ش َ ] (اِخ ) دهی از بخش دیواندره ٔ شهرستان سنندج . دارای 421 تن سکنه . آب آن از چشمه . محصول آن غلات ، توتون و حبوبات است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
-
شالی کار
لغتنامه دهخدا
شالی کار. (نف مرکب ) برنج کار که زراعت برنج کند.
-
شالی کاری
لغتنامه دهخدا
شالی کاری . (حامص مرکب )عمل برنج کار. عمل شالی کار. برنج کاری . زراعت برنج .
-
شالی کلا
لغتنامه دهخدا
شالی کلا. [ ک َ ] (اِخ ) نام دهی است از دیه های اطراف نور. (از سفرنامه ٔ رابینو ترجمه ٔ فارسی ص 149).
-
شالی کوب
لغتنامه دهخدا
شالی کوب .(اِخ ) لقب حمیدبن مسعودبن سعد باشد و بنابگفته ٔ مؤلف لباب الالباب : از احرار خطه ٔ لوهورو در طبع زکی و شعر وی قرین عنصری و رودکی است و در وصف قلم گفته :حبذا ملک همایون تو کآب چشمش بی گمان دارد خاصیت آب حیوان هست اسرار نهان در دل او بسیاری ...
-
جستوجو در متن
-
پوش
لغتنامه دهخدا
پوش . (اِ) جامه . لباس : تا چند کنی پوش ز پوشی کسان از جامه ٔ عاریت نشاید برخورد. نظام قاری (دیوان البسه ص 123).در دو بیت ذیل از فردوسی و اسدی پوش نیز بمعنی جامه و پوشش و لباس آمده است : ز پیشی و بیشی ندارند هوش خورش نان کشکین و پشمینه پوش . فردوسی ....
-
ابوکالنجار
لغتنامه دهخدا
ابوکالنجار. [ اَ ل ِ ] (اِخ ) چند تن از سلاطین دیالمه و یکی از امراء گرگان (آل زیار) کنیت گونه ای داشته اند که آن در کتب گاهی بصورت ابوکالنجار و گاهی ابوکالنجر و گاهی ابوکالیجار آمده است . ابوریحان در آثارالباقیه (چ زاخائو ص 133) در جدول ملوک دیالمه ...
-
شال
لغتنامه دهخدا
شال . (اِ) پارچه ٔ پشمی یا کرکی مخصوص که در شهرهای ایران بویژه در کرمان و مشهد و خلخال بافته می شود وبرای پالتو و لباسهای زمستانی بکار میرود. طرز تهیه ٔ آن به این صورت است که ابتدا نخهای پشمی را که بوسیله ٔ دوک رشته اند جولاهان در دستگاه مخصوص می تنن...