کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
شاذلیه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
شاذلیه
لغتنامه دهخدا
شاذلیه . [ ذِ لی ی َ ] (اِخ ) (در افریقا بضم ذال تلفظ میشود) و آن نام فرقه ای از صوفیه است . پیشوای این فرقه ابوالحسن علی بن عبداﷲ الشاذلی ملقب به تاج الدین و تقی الدین است . در برخی از ادعیه ٔ منسوب به وی مراحل سلوک مرید مشروحاً بیان شده است . مصنف ...
-
واژههای مشابه
-
زاویه ٔ شاذلیه
لغتنامه دهخدا
زاویه ٔ شاذلیه . [ ی َ ی ِ ذَ ی َ ] (اِخ ) این زاویه در 1290 هَ . ق . در قنوات دمشق برای پیروان طریقه ٔ شاذلیه ساخته شد و هم اکنون نیز حفلات ذکر در آن تشکیل میگردد. (از خطط الشام ج 6 ص 143). رجوع به زاویه شود.
-
جستوجو در متن
-
شادلی
لغتنامه دهخدا
شادلی . [ دِ ] (اِخ ) سیدالقطب الامام علی الادریسی الشادلی ، مکنی به ابوالحسن استاد فرقه ٔ شاذلیه . رجوع به شاذلی و شاذلیه شود.
-
شاذلی
لغتنامه دهخدا
شاذلی . [ ذِ ](ص نسبی ) منسوب است به فرقه ٔ شاذلیه : انا شاذلی ما حییت و ان امت فمشورتی فی الناس ان یتشدلوا.ابوالحسن علی بن عمرالقرشی المخائی الشادلی (از تاج العروس ذیل ش دل ).رجوع به شاذلیه شود.
-
شیخیة
لغتنامه دهخدا
شیخیة. [ ش َ خی ی َ ] (اِخ ) نام گروهی از فرقه ٔ شاذلیه که مؤسس این فرقه عبدالقادرمحمد (951 - 1023 هَ . ق .) ملقب به سیدی شیخ بوده است و مرکز این فرقه در مرز جنوبی جزائر و مراکش می باشد. (از دائرةالمعارف اسلامی ). رجوع به شاذلیة شود.
-
شادلیه
لغتنامه دهخدا
شادلیه . [ دُ لی ی َ ] (اِخ ) فرقه ٔ صوفیه ٔ اسکندریه . ابوالحسن شاذلی استاد آن طایفه است . رجوع به شاذلیه شود.
-
ابوالحسن
لغتنامه دهخدا
ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) شاذلی (سید...). پیشوای شاذلیه ، فرقه ای از صوفیه ٔ اسکندریه . رجوع به علی بن عبداﷲبن عبدالحمید شود.
-
شادلة
لغتنامه دهخدا
شادلة. [ دِ ل َ ] (اِخ ) موضعی است به مغرب در نزدیکی تونس . شاذله نیز گفته اند. (تاج العروس ذیل ش دل ) و رجوع به شاذلی و شاذلیه شود.
-
علی یشرطی
لغتنامه دهخدا
علی یشرطی . [ ع َ ی ِ ی َ رُ ] (اِخ ) ابن احمد مغربی یشرطی شاذلی . وی شیخ طریقه ٔ یشرطیة از طرق شاذلیة بود. در سال 1211 هَ . ق . در بنزرت متولد شد و در سال 1266 هَ .ق . در عکا (در فلسطین ) مسکن گزید و به واسطه ٔ انتشارطریقت او در شام ، حکومت عثمانی ا...
-
علی شاذلی
لغتنامه دهخدا
علی شاذلی . [ ع َ ی ِ ذِ ] (اِخ ) ابن عمربن ابراهیم قرشی صوفی شاذلی . وی متصوف و از اهالی یمن بود. درسال 755 هَ . ق . در قرشیةالسفلی واقع در وادی رمع از نواحی زبید متولد شد. سپس مدتی در قدس بسر برد و آنگاه به مصر رفت و به طریقه ٔ شاذلیة در تصوف پیوست...
-
علی
لغتنامه دهخدا
علی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن عبداﷲبن عبدالجبار شاذلی ضریر، مکنّی به ابوالحسن و ملقّب به نورالدین . پیشوای فرقه ٔشاذلیة. رجوع به شاذلی و مآخذ ذیل شود: معجم المؤلفین ج 7 ص 137. طبقات الاولیاء ابن ملفن ص 35. الوافی صفدی ج 12 ص 92. فهرس المؤلفین بالظاهریة....
-
میرغنی
لغتنامه دهخدا
میرغنی . [ غ َ ] (اِخ ) شیخ محمد عثمان بن محمدبن ابی بکربن عبداﷲ میرغنی (1208-1268 هَ . ق .) ازشهر مکه بود و مذهب حنفی داشت . در ده سلامه ٔ طایف به دنیا آمد و در مکه به تحصیل علوم فقه و حدیث و تفسیر آن پرداخت و بعد به طریقت صوفیه روی آورد و محضر شیخ ...
-
شاذلی
لغتنامه دهخدا
شاذلی . [ ذِ ] (اِخ ) علی بن عبداﷲبن عبدالجبار... مکنی به ابوالحسن استاد گروه شادلیه ٔ صوفیه ٔ اسکندریه . (منتهی الارب ذیل ش د ل ). و در تاج العروس ترجمه ٔ مفیدی از وی آمده است از جمله در وجه معروف شدن او به شادلی نویسد: سید القطب الامام ابوالحسن علی...