کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
سو استفاده کردن از پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
واژههای مشابه
-
هشت سو
لغتنامه دهخدا
هشت سو. [ هََ ] (ص مرکب ) هر آنچه دارای هشت گوشه باشد. (ناظم الاطباء).
-
هم سو
لغتنامه دهخدا
هم سو. [ هََ ] (ص مرکب ) دو چیز که در یک جهت در حرکت باشند.
-
آق سو
لغتنامه دهخدا
آق سو. (اِخ ) نام ترکی چند رود به آسیای مرکزی .
-
آق سو
لغتنامه دهخدا
آق سو. (اِخ ) نام شهری بترکستان شرقی چین ، دارای 50هزار سکنه . || نام واحه ای بترکستان . || نام شهری به آسیای صغیر.
-
آلتون سو
لغتنامه دهخدا
آلتون سو.(اِخ ) نامی که ترکان عثمانی به زاب صغیر داده اند.
-
آن سو
لغتنامه دهخدا
آن سو. (اِ مرکب ، ق مرکب ) آن سوی . آن طرف . مقابل این سوی .
-
سنگ سو
لغتنامه دهخدا
سنگ سو. [ س َ ] (اِ مرکب ) مسن . سان . فسان . حجرالمسن . سنگی که با آن چاقو و کارد تیز کنند. (یادداشت بخط مؤلف ). سنگ ساب .
-
سه سو
لغتنامه دهخدا
سه سو. [ س ِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) مثلث . (التفیهم ) (دانشنامه ٔ علایی ): و برگ او [ برگ نبات سقمونیا] سه سو است همچون برگ لبلاب . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ).
-
کاس سو
لغتنامه دهخدا
کاس سو. (اِخ ) در مغرب ایران مردمانی بوده اند موسوم به کاس سو که نژاد آنها محققاً معلوم نیست ، اینها همان مردم اند که در تاریخ بابل و عیلام ذکرشان گذشت و مورخین یونانی آنها را «کوسیان » یا «کیسی » نامیده اند. (ایران باستان ص 157).
-
استان سو
لغتنامه دهخدا
استان سو. [ اِن ُ ] (اِخ ) حمزةبن الحسن گوید: نام ناحیه ایست موسوم بجبل ، چنانکه ابوالسری سهل بن الحکم مرا حکایت کرد وگوید آن شامل ده و اند کوره است . (معجم البلدان ).
-
این سو
لغتنامه دهخدا
این سو. (اِ مرکب ، ق مرکب ) اینطرف و این کنار. (ناظم الاطباء) (اشتینگاس ).
-
پنج سو
لغتنامه دهخدا
پنج سو. [ پ َ ] (اِ مرکب ) (اصطلاح هندسه ) مخمس . پنج ضلعی . پنج پهلو. پنج بر.
-
ارت خشت سو
لغتنامه دهخدا
ارت خشت سو. [ اَ ت َ ش َ ] (اِخ ) نام اردشیر(اول ) هخامنشی بزبان عیلامی . (ایران باستان ص 907).
-
جستوجو در متن
-
بل گرفتن
لغتنامه دهخدا
بل گرفتن . [ ب ُ گ ِ رِ ت َ ] (مص مرکب ) دولک یا توپ بازی چلتوپ را از هوا گرفتن . (از فرهنگ لغات عامیانه ). دولک را از هوا گرفتن . از هوا گرفتن دولک در بازی الک دولک که سبب بردن بازی است . از هوا گرفتن چیزی پرتاب کرده . (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به...