کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
سفره انداختن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
واژههای مشابه
-
سفره ٔ فصاحت
لغتنامه دهخدا
سفره ٔ فصاحت . [ س ُ رَ / رِ ی ِف َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از زبان فصیح و تصنیفات و تألیفات . (برهان ) (بهارعجم ) (آنندراج ).
-
سفره نهادن
لغتنامه دهخدا
سفره نهادن . [ س ُ رَ ن ِ / ن َ دَ ] (مص مرکب ) سفره گستردن . خوان نهادن . طعام خورانیدن : سعدی خویش خوانیم پس بجفا برانیم سفره اگر نمی نهی در به چه باز میکنی . سعدی .صد سفره دشمن بنهد طالب مقصودتا بو که یکی دوست بیاید بضیافت .سعدی .
-
سفره پرداز
لغتنامه دهخدا
سفره پرداز. [ س ُ رَ / رِ پ َ ] (نف مرکب ) شخص بسیارخوار که سفره را از خوردنی خالی کند. (آنندراج ) (مجموعه ٔ مترادفات ص 63) : سفره پردازلبلبوخواری روده پرساز معده انباری .ملافوقی یزدی (از آنندراج ).
-
سفره چی
لغتنامه دهخدا
سفره چی . [ س ُ رَ / رِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) خوان دار. پیشخدمت . مقرب . که طعام قسمت کند بر سر سفره .
-
سفره خانه
لغتنامه دهخدا
سفره خانه . [ س ُ رَ / رِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) نهارخانه . محلی که برای دادن پذیرائی و نهار و شام مهیا شده باشد.
-
سفره دار
لغتنامه دهخدا
سفره دار. [ س ُ رَ / رِ ] (نف مرکب ، اِ مرکب ) دارنده ٔ سفره . مهمان دار : مرا مرحبا گفتن سفره داران نباید کز آن مرحبا میگریزم .خاقانی .
-
سفره ماهی
لغتنامه دهخدا
سفره ماهی . [ س ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) گونه ای از ماهیهای غضروفی . (فرهنگ فارسی معین ). قسمی از ماهیهای بسیار لذیذ و ذیقیمت که از دریای سیاه بدریای خزر نقل کرده اند. (یادداشت مؤلف ).
-
سفره نشین
لغتنامه دهخدا
سفره نشین . [ س ُ رَ / رِ ن ِ ] (نف مرکب ) کنایه از مهمان . (آنندراج ) : سفره ٔ مائده پرداز همه ست تا همه سفره نشین سفرند.خاقانی (دیوان چ سجادی ص 758).
-
هم سفره
لغتنامه دهخدا
هم سفره . [ هََ س ُ رَ / رِ ] (ص مرکب )دو کس که با هم طعام خورند. (آنندراج ) : بود هم سفره ای در آن راهش نیک خواهی به طبع بدخواهش .نظامی .
-
ته سفره
لغتنامه دهخدا
ته سفره . [ت َه ْ س ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) آنچه ماند ناخورده ، پس از سیری حاضران آن . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). باقیمانده ٔ غذا. آنچه پس از خوردن در سفره باقی ماند.
-
خرده سفره
لغتنامه دهخدا
خرده سفره . [خ ُ دَ / دِ س ُ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) سفره ٔ کوچک . || خُبّاری ̍. (محمودبن عمر ربنجنی ). پنیرک .
-
جستوجو در متن
-
خوانچه چیدن
لغتنامه دهخدا
خوانچه چیدن . [ خوا / خا چ َ / چ ِ چی دَ ] (مص مرکب ) سفره انداختن . سفره آراستن . (یادداشت مؤلف ).
-
خوان آراستن
لغتنامه دهخدا
خوان آراستن . [ خوا / خا ت َ ] (مص مرکب ) سفره را در کمال زیبایی انداختن . سفره ٔ غذا رنگین فراهم آوردن . سفره ٔ نکو پهن کردن . || کنایه از در باغ سبز نشان دادن . کنایه از ظاهرفریبی کردن .
-
چلاس
لغتنامه دهخدا
چلاس . [ چ َ ] (ص ) کسی را گویند که پیش از انداختن سفره از هر رنگ یا هر طَبَق لقمه ای چند طعام بخورد و او را به عربی لَوّاس خوانند. (از برهان ). کسی را گویند که پیش از گشودن سفره و آوردن آن از هر دیگ یا هر طبق لقمه بردارد و بخورد و او را به عربی لواس...