کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
دیوگیر پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
دیوگیر
لغتنامه دهخدا
دیوگیر. [ وْ ] (اِخ ) نام شهری است در ملک دکن و در این زمان به دولت آباد شهرت دارد. (برهان ) (از غیاث ) (از آنندراج ).
-
دیوگیر
لغتنامه دهخدا
دیوگیر. [ وْ] (نف مرکب ) کسی که دیو را بگیرد. (برهان ).گیرنده ٔ دیو. شکارکننده ٔ دیو. || (ن مف مرکب ) کسی را گویند که او را جن گرفته باشد. (برهان ). دیودار.
-
جستوجو در متن
-
دیوگیری
لغتنامه دهخدا
دیوگیری . [ وْ ] (حامص مرکب ) عمل و صفت دیوگیر. رجوع به دیوگیر شود. || (ص نسبی ) نوعی از قماش باشد که در دیوگیر [ شهر ] می بافند که آن دولت آباد است . (برهان ) (آنندراج ). منسوب به شهر دیوگیر.
-
گجرات
لغتنامه دهخدا
گجرات . [ گ ُ ] (اِخ ) مؤلف آنندراج آرد: گجرات دیگر جرات نام ملکی از هندوستان . امیرخسرو گوید : گه به چشم زر دهم از گوجرات گاه به دیوگیر نویسم برات .دیوگیر نام دولت آباد و در این بیت به اخفای واو باید خواند تا سکته نشود، اگرچه سکته نیز مجوز است . ظه...