کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
دده پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
دده مطبخی
لغتنامه دهخدا
دده مطبخی . [ دَ دَ / دِ م َ ب َ ] (اِ مرکب ) دده ٔ مطبخی . کنیز که در آشپزخانه کار کند.
-
صاحب دده
لغتنامه دهخدا
صاحب دده . [ ح ِ دَ دَ ] (اِخ ) وی از شعرای پیرو طریقت مولویه و از مردم بروسه است . پس از مدتی سیر و سیاحت عزلت گزیدو بسال 1140 هَ . ق . درگذشت . (قاموس الاعلام ترکی ).
-
شاهدی دده
لغتنامه دهخدا
شاهدی دده . [ هَِ دَ دِ ] (اِخ ) ابراهیم دده فرزند صالح مغلوی . شیخ زاویه ٔ مولویه متولد 875 هَ . ق . است از اوست : مفردات مثنوی که از هر دفتری از دفاتر ششگانه ٔ آن یکصد بیت برگزیده است . تحفه ٔ شاهدی . در اسماء المولفین وفات وی را سال 957 هَ . ق . گ...
-
علی دده
لغتنامه دهخدا
علی دده . [ ع َ دَ دَ ] (اِخ ) ابن مصطفی موستاری سکتواری ، ملقّب به علاءالدین و مشهور به علی دده و شیخ التربة.وی صوفی بود و در شهر موستار متولد شد و سپس ساکن مکه ٔ مکرمه گردید و در سال 1007 هَ . ق . در قلعه ٔ صولنق شهید شد. او راست : 1 - تمکین المقام...
-
قره دده
لغتنامه دهخدا
قره دده . [ ق َ رَ دَ دَ ] (اِخ ) کمال الدین دده خلیفه ، معروف به قره دده یا دده جونکی . از دانشمندان است . وی در اماسیه از شهرهای آناطول پرورش یافت و در آغاز دباغی میکرد،سپس به درس و تحصیل همت گماشت و چیزی نگذشت که برای تدریس در مدرسه ٔ بایزید در بر...
-
حسن دده
لغتنامه دهخدا
حسن دده . [ ح َ س َ دَ دَ ] (اِخ ) رجوع به حسن طالبی شود.
-
دده بزم آرا
لغتنامه دهخدا
دده بزم آرا. [ دَ دَ ب َ ] (اِخ ) نامی از نامهای کنیزکان سیاه : مثل دده بزم آرا. || یکی از ائمه ٔ اربعه ٔ کتاب کلثوم ننه . از زنان صاحب رای در کتاب کلثوم ننه . یکی از مفتیه های کتاب کلثوم ننه .
-
دده که ای
لغتنامه دهخدا
دده که ای . [ دَ دَ ک ِ ] (اِخ ) نام ِ طایفه ای از طوایف قشقائی بفارس . (جغرافیای سیاسی کیهان ص 84).
-
لله و دده
لغتنامه دهخدا
لله و دده . [ ل َ ل َ / ل ِ وُ دَ دَ / دِ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) رجوع به لَلَه و به دده شود.
-
جستوجو در متن
-
علی سکتواری
لغتنامه دهخدا
علی سکتواری . [ ع َ ی ِ ؟ ] (اِخ ) ابن مصطفی موستاری سکتواری . ملقب به علاءالدین و مشهور به علی دده و شیخ التربة. رجوع به علی دده شود.
-
علی موستاری
لغتنامه دهخدا
علی موستاری . [ ع َ ی ِ ] (اِخ ) ابن مصطفی موستاری سکتواری . ملقب به علاءالدین و مشهوربه علی دده و به شیخ التربة. رجوع به علی دده شود.
-
علی
لغتنامه دهخدا
علی . [ ع َ ] (اِخ ) ابن مصطفی موستاری سکتواری ، ملقّب به علاءالدین و مشهور به علی دده و به شیخ التربة. رجوع به علی دده شود.
-
زغبور
لغتنامه دهخدا
زغبور. [ زُ ](ع اِ) نوعی از دده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
-
علاءالدین بسنوی
لغتنامه دهخدا
علاءالدین بسنوی . [ ع َ ئُدْ دی ن ِ ب َ ن َ ] (اِخ ) علی دده . رجوع به علی ... شود.
-
ددگی
لغتنامه دهخدا
ددگی . [ دَ دَ / دِ ] (حامص ) ددی . درندگی . سبعیت . || دده بودن . کنیز بودن . کنیز سیاه بودن .