کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
خوشۀ آب سنگی پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
واژههای مشابه
-
قبای خوشه
لغتنامه دهخدا
قبای خوشه . [ ق َ ی ِ ش َ / ش ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آخرین برگ قصب که خوشه را در بر دارد. قنبعه .
-
می خوشه
لغتنامه دهخدا
می خوشه . [ م َ / م ِخوَ / خ ُ ش َ / ش ِ ] (اِ مرکب ) شرابی است که از سنبل رومی و ساذج به دست آید. (از تذکره ٔ ابن البیطار).
-
مشک خوشه
لغتنامه دهخدا
مشک خوشه . [ م ُ / م ِ خو ش َ / ش ِ ] (اِمرکب ) نوعی انگور. (فرهنگ فارسی معین ) : گر اصل مشک را حکما خون نهاده اندپس چون ز مشک خوشه همی خون شود روان .عثمان مختاری (دیوان چ همایی ص 452).
-
پای خوشه
لغتنامه دهخدا
پای خوشه . [ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) (از پای و خوشه که از خوشیدن بمعنی خشکیدن است ) زمین که از بسیاری آمد شد مردمان سخت و صلب شده باشد. رشیدی در ذیل پای خوش و پای خوشه گوید: «زمین گلناک که لگدکوب کرده از کثرت مالش خشک شود، مرکب از پا و خوش که اسم مفعول...
-
بزرگ خوشه
لغتنامه دهخدا
بزرگ خوشه . [ ب ُ زُ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) خوشه کلان و بزرگ : گندم یا جاورس یا جو بزرگ خوشه . (یادداشت بخط دهخدا).
-
خوشه چیدن
لغتنامه دهخدا
خوشه چیدن . [ ش َ / ش ِ دَ ] (مص مرکب ) کندن خوشه از شاخسار. || جمع کردن خوشه ٔ حبوبات از زمین پس از درو و خرمن : از آنم سوخته خرمن که من عمری در این صحرااگرچه خوشه می چینم ره خرمن نمیدانم . عطار.دگر روز در خوشه چیدن نشست که یک جو نماندش ز خرمن بدست ...
-
خوشه کردن
لغتنامه دهخدا
خوشه کردن . [ ش َ / ش ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بستن خوشه ٔ گیاه . بهم آمدن خوشه ٔ گیاه . بیرون آمدن خوشه ٔ کشت . (یادداشت مؤلف ). اسبال . (تاج المصادر بیهقی ).
-
خوشه چین
لغتنامه دهخدا
خوشه چین . [ ش َ / ش ِ ] (نف مرکب ) چیننده ٔ خوشه . لاقط. لاقطه . (از یادداشت مؤلف ). آنکه پس از درو کردن کشت زار جو و گندم و جمعآوری حاصل ، تک خوشه هایی که در آنجا مانده برای خویشتن جمع می کند. (ناظم الاطباء) : ز ادراکش عطارد خوشه چین است مگر خود ن...
-
خوشه چینی
لغتنامه دهخدا
خوشه چینی . [ ش َ / ش ِ ] (حامص مرکب ) عمل خوشه چین . التقاط. معروف است که پس از اتمام تاکستان و باغ صاحبان آن آمده خوشه چینی نمایند و خوشه های کوچک متروکه را بچینند لکن خداوند بنی اسرائیل راامر فرمود که تاکستان خود را خوشه چینی ننمایند بلکه آنها را ...
-
خوشه خوار
لغتنامه دهخدا
خوشه خوار. [ ش َ / ش ِ خوا / خا ] (نف مرکب ) خورنده ٔ خوشه . || (اِ مرکب ) قسمی حشره ٔ آفت درخت مو. (یادداشت مؤلف ).
-
خوشه دره
لغتنامه دهخدا
خوشه دره . [ ش َ / ش ِ دَ رِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان گل تپه ٔ فیض اﷲبیگی بخش مرکزی شهرستان سقز واقع درخاور سقز و شمال خاوری قلعه کهنه . کوهستانی و سردسیر با 200 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).
-
ذرت خوشه ای
لغتنامه دهخدا
ذرت خوشه ای . [ ذُ رْ رَ ت ِ ش َ / ش ِ ] (ترکیب وصفی ، اِمرکب ) قسمی از حبوب غذائی بومی افریقا و هند و بالای آن گاه به چهار تا پنج گز رسد.
-
خوشه در گلو آوردن
لغتنامه دهخدا
خوشه در گلو آوردن . [ ش َ / ش ِ دَ گ َ وَ دَ ] (مص مرکب ) خوشه به گلو دواندن . (آنندراج ). کنایه از برآمدن و رسیدن خوشه ٔ غله باشد . (از برهان قاطع) (آنندراج ) : چو کشت عافیتم خوشه در گلو آوردچو خوشه بازبریدم گلوی کام و هوا.خاقانی (از آنندراج ).
-
خوشه چینی کردن
لغتنامه دهخدا
خوشه چینی کردن . [ ش َ / ش ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) التقاط کردن .