کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
خرگه ماه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
خرگه ماه
لغتنامه دهخدا
خرگه ماه .[ خ َ گ َ هَِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خرمن ماه . هاله . خرگاه ماه . رجوع به «هاله » و «خرگاه ماه » شود.
-
واژههای مشابه
-
خرگه ازرق
لغتنامه دهخدا
خرگه ازرق . [ خ َ گ َ هَِ اَ رَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان . (برهان قاطع) (انجمن آرای ناصری )(آنندراج ). رجوع به خرگاه ازرق درین لغت نامه شود.
-
خرگه سحاب
لغتنامه دهخدا
خرگه سحاب .[ خ َ گ َ هَِ س َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان . (شرفنامه ٔ منیری ). رجوع به خرگاه سحاب شود.
-
خرگه گاوپشت
لغتنامه دهخدا
خرگه گاوپشت . [ خ َ گ َ هَِ پ ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان . خرگاه گاوپشت . رجوع به خرگاه گاوپشت شود : بدانیم کاین خرگه گاوپشت چگونه درآید بخاک درشت .نظامی .
-
خاتون خرگه سحاب
لغتنامه دهخدا
خاتون خرگه سحاب . [ ن ِ خ َ گ َ هَِ س َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب و ماهتاب است . (آنندراج ).
-
جستوجو در متن
-
ماه
لغتنامه دهخدا
ماه . (اِخ ) قمر. (فرهنگ رشیدی ) (از فرهنگ جهانگیری ). بمعنی نیر اصغر است که عربان قمر خوانند. (برهان ). قمر را گویند و به زبان دری و تبری مونک و مانک گویند. (انجمن آرا) (آنندراج ). و اضافت ماه به طرف فلک و مترادفات آن حقیقت است و این از جهت اظهار خص...
-
خرگهی
لغتنامه دهخدا
خرگهی .[ خ َ گ َ ] (ص نسبی ) منسوب به خرگاه و خرگه . بهمه ٔ معانی «خرگه » و «خرگاه » رجوع شود. رجوع به خرگاهی شود. || پردگی . (یادداشت مؤلف ) : نگار خرگهی بت روی چینی سهی سرو چمن بانوی چینی . نظامی .چو خسرو دید ماه خرگهی راچمن کرد از دل آن سرو سهی ر...
-
خلدوش
لغتنامه دهخدا
خلدوش . [خ ُ وَ ] (ص مرکب ) مانند بهشت . بهشت گون : بنگه تیر ازو شود روضه صفت بتازگی خرگه ماه ازو شود خلدوش از منوری .خاقانی .
-
بنگه تیر
لغتنامه دهخدا
بنگه تیر. [ ب ُ گ َ ه ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از برج جوزا. (غیاث ) (آنندراج ) : بنگه تیر از او شود روضه صفت بتازگی خرگه ماه از او شود خلدوش از منوری .خاقانی .
-
خرکاه
لغتنامه دهخدا
خرکاه . [ خ َ ] (معرب ، اِ) معرب خرگاه . رجوع به نخبةالدهر دمشقی ص 262 و 264 شود : هفت خاتون را در این خرکاه سبزراه این درگاه والا دیده ام . خاقانی .بر درش بسته میان خرکاه وارشاه این خرکاه مینا دیده ام . خاقانی .عیسی کده خرکاه او وز دلو یوسف چاه اودر...
-
سابود
لغتنامه دهخدا
سابود. (اِ) ریسمانی را گویند که طفلان در ایام عید نوروز از جائی آویزند و بر آن نشسته در هوا آیند و روند. (برهان ) (آنندراج ). رسنی باشد که اطفال روز عیدو ایام جشن آن را از بام یا از درخت آویخته بر آن نشینند و باد خورند، و آن را بادپیچ و کاز و کازه نی...
-
منوری
لغتنامه دهخدا
منوری . [ م ُ ن َوْ وَ ] (حامص ) نورانی بودن . روشن بودن : دوش که صبح چاک زد صدره ٔ چست عنبری خضر درآمد از درم صبح وش از منوری . خاقانی (چ سجادی ص 421).بنگه تیر ازو شود روضه صفت به تازگی خرگه ماه ازو شود خلدوش از منوری .خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 4...
-
آغل
لغتنامه دهخدا
آغل . [ غ ِ / غ ُ ] (اِ) جای گوسفندان و گاوان و دیگر چارپایان بشب در خانه یا کوه وبیشتر کنده ای در زیرزمین باشد. کمرا. شب گاه . شبغا. شوگاه . آغیل . شوغا. شب غاز. شب غازه . شوغار. شوغاره . شب غاو. آغول . نَغِل . نُغول . باغل . غال . آغال . غول . غوشا...