کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
خثی پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
خثی
لغتنامه دهخدا
خثی . [ خ َ ثا ] (ع اِ) سرگین گاو و پیل . رجوع به خِثْی ْ شود.
-
خثی
لغتنامه دهخدا
خثی . [ خ َ ثی ی ] (ع اِ) ج ِ خِثْی ْ. رجوع به خِثْی ْ شود.
-
خثی
لغتنامه دهخدا
خثی . [ خ ِث ْی ْ ] (ع اِ) سرگین گاو و فیل . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد). ج ، اخثاء، خُثی ، خَثّی . (از متن اللغة).
-
خثی
لغتنامه دهخدا
خثی . [خ َ ث ْی ْ ] (ع مص ) سرگین انداختن گاو و فیل . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
-
واژههای مشابه
-
ام خثی
لغتنامه دهخدا
ام خثی . [ اُم ْ م ِ خ َ ] (اِخ ) دهی از بخش شادگان شهرستان خرمشهر. 1500 تن سکنه دارد. آب آن از چاه محصول آنجا غلات . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
-
واژههای همآوا
-
خصی
لغتنامه دهخدا
خصی . [ خ َ ] (ع ص ) آنکه خایه او دردمند است . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
-
خصی
لغتنامه دهخدا
خصی . [ خ َ / خ ِ صی ی ] (اِ) خادم خواجه سرا. خواجه . آغا. (یادداشت مؤلف ) : و خواجه سرایان ، یعنی خصیان و خواجگان ایستادندی . (تاریخ بخارا نرشخی ). و ماکان من مدینة مثل خانفو فاسم مالکها دیفو و الخصی یدعی طوقام . (اخبار الصین و الهند). و یقال : ان ...
-
خصی
لغتنامه دهخدا
خصی . [ خ َ صا ] (ع مص ) درد گرفتن خایه . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (اقرب الموارد).
-
خصی
لغتنامه دهخدا
خصی . [ خ َ صی ی ] (اِخ ) اطمی است از آن بنی حارثه . (منتهی الارب ).
-
خصی
لغتنامه دهخدا
خصی . [ خ َ صی ی ] (اِخ ) اطمی است نزدیک مسجد قبا بر سر بئرالخصی . (منتهی الارب ).
-
خصی
لغتنامه دهخدا
خصی . [ خ َ صی ی ] (اِخ ) نام جایگاهی است واقع در بین آفاق و افیق در سرزمین بنی یربوع . (از معجم البلدان ).
-
خصی
لغتنامه دهخدا
خصی . [ خ َ صی ی ] (ع ص ) خایه ٔ کشیده شده . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (اقرب الموارد) : بی نام هم کنونش چو بید سترک خصی این بدگهر شغالک توسن رگ استرک . خاقانی .|| شعری که خالی از حدیث زنان باشد. (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از اقرب الموارد)...
-
خصی
لغتنامه دهخدا
خصی . [ خ َص ْ صا ] (اِخ ) دهی است بزرگ به بغداد بطرف دجیل . از آن ده است محمد خصی بن علی بن محمد. (منتهی الارب ).