کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
جذامی و خوره ای پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
واژههای مشابه
-
علی جذامی
لغتنامه دهخدا
علی جذامی . [ ع َ ی ِ ج ُ ] (اِخ ) ابن ابراهیم بن علی بن ابراهیم جذامی ، مشهور به ابن قفاص . رجوع به علی قفاص شود.
-
علی جذامی
لغتنامه دهخدا
علی جذامی . [ ع َ ی ِ ج ُ ] (اِخ ) ابن محمد برجی جذامی . رجوع به علی برجی شود.
-
علی جذامی
لغتنامه دهخدا
علی جذامی . [ ع َ ی ِ ج ُ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبداﷲبن عبدالظاهربن نشوان جذامی مصری سعدی ، ملقّب به علاءالدین . رجوع به علی سعدی شود.
-
جستوجو در متن
-
خوره
لغتنامه دهخدا
خوره . [ خوَ / خ ُ رَ / رِ ] (اِ) نوری است از جانب خدای تعالی که بر خلایق فایز میشود که بوسیله ٔ آن قادر شوند بریاست و حرفتها و صنعتها، و از این نور آنچه خاص است بپادشاهان بزرگ عالم وعادل تعلق میگیرد. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء). این کلمه در پهلوی خو...
-
کلی ناک
لغتنامه دهخدا
کلی ناک . [ ک ُ ] (ص مرکب ) آنکه به بیماری کلی مبتلی است . خوره ناک . جذامی . (فرهنگ فارسی معین ). خوره ای . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : چون مرد کلی ناک را پاک کرد؟ (ترجمه ٔ دیاتسارون ص 50). و رجوع به کُلی (بیماری ) شود.
-
خوره ٔ فارس
لغتنامه دهخدا
خوره ٔ فارس . [ خوَ / خ ُ رِ یا رَ ی ِ ] (اِخ ) نام یکی از بخش های فارس قدیم . رجوع به «خره » و «خوره » شود.
-
فر کیانی
لغتنامه دهخدا
فر کیانی . [ ف َرْ رِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) فره ٔ کیانی . خوره . خره . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). نوری که از خدای تعالی بر خلایق فایز شود که به وسیله ٔ آن قادر شوند به ریاست و حرفتها و صنعت ها. (برهان : خوره ). رجوع به فره و خوره و نیز رجوع به حاشی...
-
خوره ٔ شاپور
لغتنامه دهخدا
خوره ٔ شاپور. [ خوَ / خ ُ رَ / رِی ِ ] (اِخ ) نام یکی از بخشهای فارس . رجوع به خره و خوره و تاریخ سیستان ص 26 و تاریخ گزیده ص 109 شود.
-
خوره ٔ داراب
لغتنامه دهخدا
خوره ٔ داراب . [ خوَ / خ ُ رَ / رِ ی ِ ] (اِخ ) نام یکی از بخش های فارس قدیم . خره ٔ داراب . رجوع به خره و خوره و تاریخ سیستان ص 26 شود.
-
خوره ٔ استخر
لغتنامه دهخدا
خوره ٔ استخر. [ خوَ / خ ُ رَ / رِ ی ِ اِ ت َ ] (اِخ ) نام یکی از بخشهای فارس قدیم . رجوع به خوره و تاریخ سیستان 26 شود.
-
خوره ٔ قباد
لغتنامه دهخدا
خوره ٔ قباد. [ خوَ / خ ُ رَ / رِ ی ِ ق ُ ] (اِخ ) نام یکی از بخشهای فارس قدیم . رجوع به «خره » و «خوره » شود.
-
خوره
لغتنامه دهخدا
خوره . [ خ َ / خُو رَ / رِ ] (ص ) پایمال . (ناظم الاطباء). || (اِ) خرزهره و آن درختی است که بت پرستان برگ آنرا بکار برند و به عربی آنرا دفلی گویند. (برهان قاطع) : دفلی است دشمن من و من شهد جان نوازچون شهد طعم حنظل و خوره کجا بود؟دقیقی .
-
خوره ٔ اردشیر
لغتنامه دهخدا
خوره ٔ اردشیر. [ خوَ / خ ُ رَ / رِ ی ِ اَ دَ ] (اِخ ) یکی از بخش های فارس قدیم . رجوع به خره ٔ اردشیر شود : همی رفت روشن دل و یادگیرسرافراز تا خوره ٔ اردشیر.فردوسی .
-
خوره
لغتنامه دهخدا
خوره . [ رَ/ رِ ] (اِ) نوعی از جوال است که آنرا پر از غله کنند و چنان بر بالای باربردار اندازند که طرف سر جوال بگردن باربردار باشد. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء).