کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
تزویج پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
تزویج
لغتنامه دهخدا
تزویج . [ ت َ زْ ] (ع مص ) مرد را زن دادن وزن را شوی دادن . (تاج المصادر بیهقی ) (از زوزنی ) (از ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ) (از دهار) (منتهی الارب ) (از غیاث اللغات ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (متن اللغة) (از اقرب الموارد) (از المنجد). و زوجنا...
-
جستوجو در متن
-
راموت
لغتنامه دهخدا
راموت . (اِخ ) یکی از اشخاصی بودکه زنان غریبه را تزویج نمود. (قاموس کتاب مقدس ).
-
لیوزاد
لغتنامه دهخدا
لیوزاد. [ ] (اِخ ) نام دختر آدم . بنت آدم ، با هابیل در وجود آمد و او را با قابیل تزویج کردند. (حبیب السیر ج 1 ص 9).
-
شغار
لغتنامه دهخدا
شغار. [ ش ِ ] (ع اِمص ) نکاح جاهلیت و آن این بود که مردی زنی را تزویج میکرد بشرط آنکه زنی نیز بدهد، مثلاً یکی مر دیگری را میگفت دختری رابه من تزویج کن تا من خواهرم را با تو تزویج کنم و مهر آنها یکی بجای دیگری بود، و پیغمبر آنرا نهی کرد. (منتهی الارب ...
-
عکسه
لغتنامه دهخدا
عکسه . [ ] (اِخ ) (به معنی خلخال ) دختر کالب بن یفنه که پسر عمویش وی را از عثنئیل تزویج نمود، چه کالب با خود شرط کرده بود که هر کس «دبیر»را به قتل برساند دختر خود را بدو تزویج نماید، پس عثنئیل وی را زده عکسه را به حباله ٔ نکاح خود درآوردو پدرش چشمه ه...
-
زواج
لغتنامه دهخدا
زواج . [ زَ ] (ع اِمص ) اسم است از تزویج . (از اقرب الموارد). نکاح و عروسی . (ناظم الاطباء). زناشویی . نکاح . عروسی . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
-
غریب
لغتنامه دهخدا
غریب . [ غ َ ] (اِخ ) نام کنیز آوازخوانی بود که مأمون خلیفه ٔ عباسی وی را برای محمدبن حامد تزویج کرد. (ایضاً از تاریخ الخلفاء ص 216). برای تفصیل رجوع به کتاب مذکور شود.
-
مزوجة
لغتنامه دهخدا
مزوجة. [ م ُ زَوْ وَ ج َ ](ع ص ) مؤنث مزوج . اسم مفعول از تزویج . (مؤید الفضلا) (شرفنامه ٔ منیری ). زن جفت کرده شده . (شمس اللغات ).
-
حاریم
لغتنامه دهخدا
حاریم . (اِخ ) یکی از اجداد آنانکه از اسیری مراجعت کردند و زنان بیگانه را که تزویج کرده بودند رها کردند.(عزرا 2:32 و 10:31 و نحمیا 7:35). (قاموس مقدس ).
-
فاختة
لغتنامه دهخدا
فاختة. [ ت َ ] (اِخ ) دخترابواحیحة، سعیدبن العاص بن امیه ، همسر ابوالعاص بن الربیع. ابوالعاص او را پس از زینب دختر پیغمبر تزویج کرد و او دختری بنام مریم آورد. (الاصابة ج 8 ص 144).
-
عمرو
لغتنامه دهخدا
عمرو. [ ع َم ْرْ ] (اِخ ) ابن ابی سلمة. پسر ام سلمه بود قبل از تزویج با رسول اکرم (ص ). رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 1 ص 426 شود.
-
ناحور
لغتنامه دهخدا
ناحور. (اِخ ) (به معنی آخر انداختن ) یکی از برادران ابراهیم بودکه ملکه ٔ دختر حاران برادر خود را تزویج نموده در شهر ناحور سکونت ورزید. (از قاموس کتاب مقدس ص 864).
-
لبابة
لغتنامه دهخدا
لبابة. [ ل ُ ب َ ] (اِخ ) دختر عبداﷲبن جعفربن ابیطالب . وی نخست زوجه ٔ عبدالملک بود بعد مطلقه شد و علی بن عبداﷲبن عباس وی را تزویج کرد. (حبیب السیر ج 1 ص 262).
-
ابورهم
لغتنامه دهخدا
ابورهم . [ اَ رُ ] (اِخ ) ابن عبدالعزی . دومین شوی ام ّالمؤمنین میمونه پیش از تزویج با رسول اﷲ صلوات اﷲعلیه . رجوع به ص 148 حبیب السیر ج 1 شود.