کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
بیسر پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
بیسر
لغتنامه دهخدا
بیسر. [ س َ ] (اِ) پرنده ای است شکاری شبیه به پیغو که آن نیز جانوری است شکاری از جنس باشه . (برهان ). بیسره . مرغ شکاری شبیه به شکره و پیغو اما تیزتر از هر دو. (رشیدی ).
-
واژههای همآوا
-
بی سر
لغتنامه دهخدا
بی سر. [ س َ ] (ص مرکب ) (از: بی + سر) آنکه سر ندارد. آنچه سر ندارد. بی رأس . تن بدون سر : بیابان بکردار جیحون ز خون یکی بی سر و دیگری سرنگون . فردوسی .ز بس کشته و خسته شد جوی خون یکی بی سر و دیگری سرنگون . فردوسی .بگریند مر دوده و میهنم که بی سر بب...
-
جستوجو در متن
-
بیسره
لغتنامه دهخدا
بیسره . [ س َ رَ ] (اِ) بیسر. نام جانوری است . رجوع به بیسر و بیسران شود. || استر که عربان بغل گویند. (از برهان ). استر و قاطر. (ناظم الاطباء).
-
تنهائی
لغتنامه دهخدا
تنهائی . [ ت َ ] (حامص ) تنهایی . خلوت . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). کناره جوئی . اعتزال . عزلت گزینی . گوشه نشینی : برگزیدم به خانه تنهائی از همه کس درم ببستم چست . شهید بلخی .همجالس بد بُدی تو و رفته بهی تنهائی بِه ْبسی ز همجالس بد.(از قابو...
-
خویشتن
لغتنامه دهخدا
خویشتن . [ خوی / خی ت َ ] (ضمیر، اِ) خود. خویش . شخص . شخص او. (ناظم الاطباء). ذات خود : نزد تو آماده بد و آراسته منگ او را خویشتن پیراسته . رودکی .مکن خویشتن از ره راست گم . رودکی .بیاموز تا بد نیایدت روزچو پروانه مر خویشتن را مسوز. ابوشکور بلخی .گر...