کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
بوی فروش پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
بوی فروش
لغتنامه دهخدا
بوی فروش . [ ف ُ ] (نف مرکب ) عطرفروش . (ناظم الاطباء). عطار. دارمی . (تفلیسی ).
-
واژههای مشابه
-
گنده بوی
لغتنامه دهخدا
گنده بوی . [ گ َ دَ / دِ ] (ص مرکب ) آنکه بوی ناخوش و گنده دارد. (آنندراج ). عَفِن . صَیقَم .
-
صندل بوی
لغتنامه دهخدا
صندل بوی . [ ص َ دَ ] (ص مرکب ) آنچه بوی صندل دارد : بر هوای درخت صندل بوی جامه را کرده بودصندل شوی . نظامی .رجوع به صندل شود.
-
غالیه بوی
لغتنامه دهخدا
غالیه بوی . [ ی َ / ی ِ ](ص مرکب ) آنچه بوی غالیه دهد. غالیه بو : من وآن جعدموی غالیه بوی من و آن ماهروی حورنژاد. رودکی .تا پدید آیدت امسال خط غالیه بوی غالیه تیره شد و زاهری و عنبر خوار. عماره .کاین ز تبش آبله رویت کندوآن ز نفس غالیه بویت کند. نظامی...
-
هم بوی
لغتنامه دهخدا
هم بوی . [ هََ ] (ص مرکب ) هم بو. رجوع به هم بو شود.
-
یاسمن بوی
لغتنامه دهخدا
یاسمن بوی . [ س َ م َ ] (ص مرکب ) آن که بوی یاسمن دهد و خوشبو باشد : جوابش داد خورشید سخنگوی نگار سروقد یاسمن بوی . فخرالدین اسعد (ویس و رامین ).تو بر بندگان مه رویی با کنیزان یاسمن بویی .سعدی .
-
تباه بوی
لغتنامه دهخدا
تباه بوی . [ ت َ ] (اِ مرکب ) بوی تباه . بوی بد. گنده بوی . بوی پوسیده ٔ چیزی .
-
تبه بوی
لغتنامه دهخدا
تبه بوی . [ ت َ ب َه ْ ] (اِ مرکب ) بوی تبه . تباه بوی . رجوع به تباه بوی شود.
-
شاه بوی
لغتنامه دهخدا
شاه بوی . (اِ مرکب ) بمعنی عنبر است . بعضی گویند از گاو بهم میرسد چنانکه مشک از آهو. (برهان ). عنبر باشد. (لغت فرس اسدی ) (صحاح الفرس ). و آن گلی است زردرنگ که بتازیش منثور خوانند. (از اقرب الموارد). و عنبر رانباید در جزو گیاههای خوشبو شمرد زیرا عنبر...
-
سوسن بوی
لغتنامه دهخدا
سوسن بوی . [ سو سَم ْ ] (ص مرکب ) آنکه بوی سوسن دهد. ببوی سوسن . که بوی او چون سوسن بود. خوشبو : ترک سن سن گوی توسن خوی سوسن بوی من گر نگه کردی بسوی من نبودی سوی من . خاقانی .چون چنان دید ترک توسن خوی راه دادش بسرو سوسن بوی .نظامی .
-
شب بوی
لغتنامه دهخدا
شب بوی . [ ش َ ] (اِ مرکب ) شب بو. نام گلی است و بیشتر کبودرنگ میباشد و سفید و الوان هم می شود و شبها بوی خوش کند و آن را گل گاوچشم نیزگویند و به عربی عین البقر خوانند و بعضی گل خیری را شب بوی گویند. (برهان ). و رجوع به شب انبوی و شب بو شود.
-
می بوی
لغتنامه دهخدا
می بوی . [ م َ/ م ِ ] (ص مرکب ) دارای بوی باده . که بوی می دارد.
-
میان بوی
لغتنامه دهخدا
میان بوی . [ یام ْ ب ُ وی ] (حامص مرکب ) یعنی در میان و وسط بودن بدون افراط و تفریط. (آنندراج ). یعنی در میان و وسط بودن . (انجمن آرا).
-
نافه بوی
لغتنامه دهخدا
نافه بوی . [ ف َ / ف ِ ] (ص مرکب ) خوشبوی . معطر : بر عیش زدند ناف عالم اکنون که بهارنافه بوی است . خاقانی . || کنایه از گنده دهان است یعنی شخصی که دهان او بوی کند. (برهان قاطع). کنایه ازگنده دهن ، چه بوی ذات نافه گند می باشد از جهت آنکه پوستی است مت...