کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
بهار و خزان پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
واژههای مشابه
-
گنده بهار
لغتنامه دهخدا
گنده بهار. [ گ َ دَ / دِ ب َ ] (اِ مرکب ) بارانی که در فصل سرما بارد. (آنندراج ).
-
طوق بهار
لغتنامه دهخدا
طوق بهار. [ طَ / طُو ق ِ ب َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قوس قزح بود. (فرهنگ اوبهی ). آزفنداک . آفنداک . تیراژه . کمر رستم . کمردون . کمان رستم . نوشه . سریر. (حاشیه ٔ فرهنگ اسدی نخجوانی ). رخش . انطلیسون . نوشه . رنگین کمان . (لغت مصوب فرهنگستان ).
-
طاق بهار
لغتنامه دهخدا
طاق بهار. [ ق ِ ب َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قوس ِ قزح . رنگین کمان . کمان رستم .
-
افسر بهار
لغتنامه دهخدا
افسر بهار. [ اَ س َ رِ ب َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نوایی از موسیقی . لحنی از موسیقی . (یادداشت مؤلف ) : چون افسر بهار بود نای عندلیب چون بند شهریار بود های طوطوی .منوچهری .
-
باد بهار
لغتنامه دهخدا
باد بهار. [ دِ ب َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نسیم بهار. (ناظم الاطباء: باد). رجوع به باد بهاران شود.
-
بهار آوردن
لغتنامه دهخدا
بهار آوردن . [ ب َ وَ دَ ] (مص مرکب ) گل دادن . شکوفه کردن : کجا روز کشتنْش بار آوردبسالی دو بارش بهار آورد.فردوسی .
-
گل بهار شیخ میری
لغتنامه دهخدا
گل بهار شیخ میری . [ گ ُ ب َ ش َ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان زلقی بخش الیگودرز شهرستان بروجرد، واقع در 2هزارگزی جنوب الیگودرز، کنار راه مالرو انوج به ده نوشکراﷲ. دارای 50 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
-
گل بهار محمدباقری
لغتنامه دهخدا
گل بهار محمدباقری . [ گ ُ ب َ م ُ ح َم ْ م َ ق ِ ] (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان زلقی بخش الیگودرز شهرستان بروجرد واقع در 28هزارگزی جنوب الیگودرز، کنار راه مالرو انوج به ده نوشکراﷲ. دارای 50 تن سکنه است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6).
-
نی بر سر بهار
لغتنامه دهخدا
نی بر سر بهار. [ ن َ / ن ِ ب َ س َ رِ ب َ ] (اِ مرکب ) نوائی یا آهنگی از موسیقی . (یادداشت مؤلف ) : بلبل به زخمه گیرد نی بر سر بهار چون خواجه ٔ خطیر برد دست را به می .منوچهری .
-
ملک الشعرای بهار
لغتنامه دهخدا
ملک الشعرای بهار. [ م َ ل ِ کُش ْ ش ُ ع َ ی ِ ب َ ] (اِخ ) رجوع به بهار شود.
-
جستوجو در متن
-
برگ ریز
لغتنامه دهخدا
برگ ریز. [ ب َ ] (نف مرکب ) برگ ریزنده . برگ ریزان . در حال برگ ریختن : ز توفیدن بوق و از بانگ تیزهمه بیشه بد چون خزان برگ ریز. اسدی .ز بس برگ ریزش گه باد تیزگرفتی جهان هر زمان رستخیز. اسدی .- برگ ریز شدن ؛فروریختن برگ به زمین :نشانی از کف دربار او ...
-
خزان
لغتنامه دهخدا
خزان . [ خ َ ] (نف ، ق ) خزنده .(یادداشت بخط مؤلف ). در حال خزیدن . || (اِ) نام ماه هشتم است از سال ملکی و نام روز هشتم باشد از شهریورماه قدیم و این روز جشن مغان است بنابر قاعده ٔ کلیه که میان ایشان معمول است که چون نام ماه و روز موافق آید جشن کنند ...
-
تنه خواری
لغتنامه دهخدا
تنه خواری . [ ت َ ن َ / ن ِ خوا / خا ] (حامص مرکب ) کنایه از شکنجه و عذاب . (آنندراج ). کاهش تن کردن از باعث غم و اندوه ، و در بهار عجم بمعنی شکنجه و عذاب . (غیاث اللغات ) : از تنومندی اشجار خزان در تنه خواری و از برومندی شاخسار بهار در برخورداری . (...
-
نوایی
لغتنامه دهخدا
نوایی . [ ن َ ] (اِخ ) عبدالسمیع سندی ،متخلص به نوائی . از پارسی گویان هند است . او راست :بهار و خزان ، سرو یک صورت است بر آزاد، فکر جهان کم بود.(از مقالات الشعراء ص 820).