کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
باریکپیکر پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
واژههای مشابه
-
پیکر
لغتنامه دهخدا
پیکر. [ پ َ / پ ِ ک َ ] (اِ) مقابل بوم . مقابل زمینه . نقش پارچه . گل : بیارید پرمایه دیبای روم که پیکر بریشم بود زرش بوم . فردوسی .غلامان رومی بدیبای روم همه پیکر از گوهر و زرّ بوم . فردوسی .بیاراست آنرا. [درفش کاویان ] بدیبای روم ز گوهر بروپیکر و ز...
-
باریک
لغتنامه دهخدا
باریک . (اِخ ) سرداری که بر بغداد استیلا یافت . (حبیب السیر چ خیام ج 3 صص 492-493).
-
باریک
لغتنامه دهخدا
باریک . (ص ) نازک و لطیف چون کمر و لب . بارک مخفف آنست . (آنندراج ). نازک . (ارمغان آصفی ). میرحسن دهلوی گوید : لب باریک تو زیر خط شبگون دیدم چو هلالی که شبانگاه برون می آید. (آنندراج ).هر چیز دراز و گرد و کم قطر مقابل کلفت و نافذ. نازک . (ناظم الاطب...
-
که پیکر
لغتنامه دهخدا
که پیکر. [ ک ُه ْ پ َ / پ ِ ک َ ] (ص مرکب ) مخفف کوه پیکر است که فیل و اسب قوی هیکل باشد. (برهان ) (آنندراج ). کوه پیکر و پیل و اسب قوی پیکر. (ناظم الاطباء). انسان یا حیوانی بزرگ جثه و تنومند : تهمتن یکی گرز زد بر سرش که خم گشت بالای که پیکرش . فردوس...
-
کرگ پیکر
لغتنامه دهخدا
کرگ پیکر. [ ک َ پ َ / پ ِ ک َ ] (ص مرکب ) دارای پیکره و نقش کرگدن : بر آن کوه فرخ برآمد ز پست یکی کرگ پیکر درفشی به دست . فردوسی .|| قوی و تناور چون کرگدن .
-
کوه پیکر
لغتنامه دهخدا
کوه پیکر. [ پ َ / پ ِ ک َ ] (ص مرکب ) هر چیز کلان مانند کوه . (ناظم الاطباء). هر چیز کلان و درشت مانند کوه . (از فرهنگ فارسی معین ) : بر سمند کوه پیکر تندخویان گرم جنگ همچو آتش گشته پنهان در لباس آهنین .وحشی (از فرهنگ فارسی معین ).
-
گردون پیکر
لغتنامه دهخدا
گردون پیکر. [ گ َ پ َ /پ ِ ک َ ] (ص مرکب ) آسمان پیکر. || مجازاً موقر و کارگر و برنده یا تابنده و رخشان : با تیغ گردون پیکرش گردون شده خاک درش وز رای گیتی داورش گیتی نمودار آمده .خاقانی .
-
گرگ پیکر
لغتنامه دهخدا
گرگ پیکر. [ گ ُ پ َ / پ ِ ک َ ] (ص مرکب ) گرگ منظر. || درفشی که به هیأت گرگ باشد : یکی گرگ پیکر درفش از برش به ابر اندر آورده زرین سرش . فردوسی .به پیش اندرون گرگ پیکر یکی یکی ماه پیکر ز دور اندکی . فردوسی .ز تیغ دلیران هوا شد بنفش نه پیداست آن گرگ ...
-
نهان پیکر
لغتنامه دهخدا
نهان پیکر. [ ن ِ / ن َ هام ْ پ َ / پ ِ ک َ ] (ص مرکب ) کنایه از فرشته و ملک است و جن و پری و امثال ایشان . (از برهان ) (از آنندراج ). کنایه از پیکر روحانی . (آنندراج ). آن که دیده نشود. که قابل رؤیت نباشد. که جسم و مرئی نیست : نهان پیکرآن هاتف سبزپو...
-
صنم پیکر
لغتنامه دهخدا
صنم پیکر. [ ص َ ن َ پ َ / پ ِ ک َ ] (ص مرکب ) معشوقه ای که پیکر او در زیبایی چون بت بود.بت اندام . بت پیکر. همانند بت در زیبائی : ساقی صنم پیکر شده باده صلیب آور شده قندیل ازوساغر شده تسبیح زنارآمده . خاقانی .رجوع به صنم شود.
-
غول پیکر
لغتنامه دهخدا
غول پیکر. [ پ َ / پ ِ ک َ ] (ص مرکب ) آنچه یا آنکه بسیار بزرگ و مهیب باشد. غول آسا. کوه پیکر. رجوع به غول شود.
-
هفت پیکر
لغتنامه دهخدا
هفت پیکر. [هََ پ َ / پ ِ ک َ ] (اِ مرکب ) کنایت از هفت آسمان . (برهان ). || هفت کوکب سیار. (برهان ). || جایی که در آن هفت گونه نقش باشد : آن سراچه که هفت پیکر بودبلکه ارتنگ هفت کشوربود.نظامی .
-
همایون پیکر
لغتنامه دهخدا
همایون پیکر. [ هَُ یوم ْ پ َ / پ ِ ک َ ] (ص مرکب ) دارای پیکر زیبا و باشکوه . خوش اندام : همایون پیکری نغز و خردمندفرستاده به من دارای دربند.نظامی .
-
آتش پیکر
لغتنامه دهخدا
آتش پیکر.[ ت َ پ َ / پ ِ ک َ ] (اِ مرکب ) مجازاً، شیطان و جن .
-
پیکر کننده
لغتنامه دهخدا
پیکر کننده . [ پ َ / پ ِ ک َ ک ُ ن َن ْ دَ / دِ ] (نف مرکب ) مصوِّر. (دهار). صورت ساز. || پیکرساز. مجسمه ساز.