کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
امرء پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
امرء
لغتنامه دهخدا
امرء. [ اَ رَ ] (ع اِ) گرگ نر. (ناظم الاطباء). گرگ . (منتهی الارب ).
-
امرء
لغتنامه دهخدا
امرء. [ اَ رَ ] (ع ن تف ) گواراتر. گوارنده تر: والطبیخ الذی یکون فی قدور الذهب اغذی و امرء و اصح فی الجوف و اطیب . (میدانی ).
-
امرء
لغتنامه دهخدا
امرء. [ اَ رَ / اِ رِ / اُ رُ ] (ع اِ) مرد. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). اعراب در این کلمه هم در همزه (حرف اول ) و هم در حرف آخر هر دو وارد می شود چنانکه گویند: رایت اَمرَءَ و مررت بِاِمرِء و هذا اُمرُء. (ناظم الاطباء). و نیز جایز...
-
واژههای همآوا
-
آمرا
لغتنامه دهخدا
آمرا. [ م َ ] (اِ) نام میوه ای بهندوستان شبیه به انبه .
-
عمرا
لغتنامه دهخدا
عمرا. [ ع َ ] (اِخ ) نام شعبه ای است از طایفه ٔ ناحیه ٔ سراوان ، از طوایف کرمان و بلوچستان ، و مرکب ازشصت خانوار است . (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 98).
-
امرع
لغتنامه دهخدا
امرع . [ اَ رَ ] (ع ص ) اخصب . (یادداشت مؤلف ).
-
امرع
لغتنامه دهخدا
امرع . [ اَ رُ ] (ع اِ) ج ِ مریع. چراگاههای فراخ آب و علف . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء).
-
امرا
لغتنامه دهخدا
امرا. [ اَ ] (هزوارش ، اِ) امنا . امرا . پهلوی خر. (حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ). بلغت زند و پازند خر. (از برهان قاطع) (ناظم الاطباء). خر یا اسب یا الاغ . (آنندراج ). خر الاغ . (هفت قلزم ).
-
امرا
لغتنامه دهخدا
امرا. [ اَ رُل ْ لاه ] (اِخ )دهی است از بخش بستان آباد شهرستان تبریز با 989 تن سکنه . آب آن از چشمه و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و گله داری است . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4).
-
امرا
لغتنامه دهخدا
امرا. [ اَ م َ ] (اِ) بلغت زند و پازند شراب انگوری . (برهان قاطع) (آنندراج ) (هفت قلزم ). شراب انگوری . (ناظم الاطباء).
-
امرا
لغتنامه دهخدا
امرا. [ اُ م َ ] (ع اِ) ج ِ امیر. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). پادشاهان . (منتهی الارب ) : ماوراءالنهر ولایتی بزرگ است سامانیان که امرای خراسان بودند حضرت خود را آنجای ساختند. (تاریخ بیهقی ). امرای اطراف هرکس خوابکی دید. (تاریخ بیهقی ).بر حکمت میری...
-
جستوجو در متن
-
صفاالاطیط
لغتنامه دهخدا
صفاالاطیط. [ ص َ فَل ْ اَ ] (اِخ ) موضعی در شعر امرء القیس : فصفاالاطیط فصاحتین فعاسم تمشی النعاج به مع الأَرآم .(معجم البلدان ).
-
ذونواس
لغتنامه دهخدا
ذونواس . [ ن ُ ] (اِخ ) البجلی . شاعری کوفی است . ابن الاثیر در المرصع بنقل از کتاب الورقه ٔبن الجراح گوید :مولد او کوفه و منشاء وی رأس عین است و از اوست :ان ّ امرء اصحب الزمان به فقر الیک الظاهر العدم . [ کذا ] .