کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
اره گر پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
اره قلمه
لغتنامه دهخدا
اره قلمه . [ اَ رَ / رِ ق َ ل َ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) اَشنک . (گااوبا). رجوع به اشنک شود.
-
اره کاری
لغتنامه دهخدا
اره کاری . [ اَرْ رَ / رِ ] (حامص مرکب ) عمل ارّه کشیدن .
-
اره کش
لغتنامه دهخدا
اره کش . [ اَرْ رَ / رِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب )که چیزها به اره قطع کند. مباشر ارّه . (آنندراج ).
-
اره کشی
لغتنامه دهخدا
اره کشی . [ اَرْ رَ / رِ ک َ / ک ِ ] (حامص مرکب ) عمل ارّه کشیدن .
-
اره ماهی
لغتنامه دهخدا
اره ماهی . [ اَرْ رَ/ رِ ] (اِ مرکب ) نوعی ماهی غضروفی از دسته ٔ سگ ماهیها بطول تقریبی 2 متر که در جلو سرش زائده طویل استخوانی بنام رُستر (بدرازی حدود 1/5 متر) وجود دارد، در لبه های این زائده تعدادزیادی دندانهای نوک تیز و برنده قرار دارد که بظاهر بشک...
-
خاک اره
لغتنامه دهخدا
خاک اره . [ ک ِ / ک ْ اَ رْ رَ / رِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ریزه چوبهائی که پس ازاره کردن قطعه چوب بدست می آید. نُشارَه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (تاج العروس ) (المنجد). وُشارّه .
-
خاکه اره
لغتنامه دهخدا
خاکه اره . [ ک ِ اَرْ رَ / رِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نرمه های ریز چوب که پس از بریدن آن بدست می آید. نُشارَه . وُشارَه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
-
اره چاق کردن
لغتنامه دهخدا
اره چاق کردن . [ اَرْ رَ / رِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) تیز کردن دندانه های اَرّه .
-
اره و اوره
لغتنامه دهخدا
اره و اوره . [ اَ رَ / رِ وُ رَ / رِ ] (ق مرکب ، از اتباع ) (در تداول عوام ) با تمام کسان خود، و گاه این جمله را بر آن مزید کنند: شنبله غوره .
-
اره چاق کن
لغتنامه دهخدا
اره چاق کن . [ اَرْ رَ / رِ ک ُ ](نف مرکب ) آنکه دندانه های ارّه ٔ کُندشده تیز کند.
-
خط اره ٔ پشت
لغتنامه دهخدا
خط اره ٔ پشت . [ خ َطْ طِ اَرْ رَ ی ِ پ ُ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خطی که در میان پشت بدرازی می باشد. (آنندراج ).
-
جستوجو در متن
-
حیلة
لغتنامه دهخدا
حیلة. [ ل َ ] (ع اِ) حیله . حذاقت و جودت نظر. (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || قدرت بر تصرف . (منتهی الارب ). نظر و قدرت بر تصرف و توانائی . (ناظم الاطباء). ج ، حِوَل ، حِیَل ، حیلات . (منتهی الارب ). || چاره : چون غدر کرد حیله نماندم جز آن کزوفر...
-
باخره گر
لغتنامه دهخدا
باخره گر. [ ؟ گ َ ] (ص مرکب ) رَهّاص . (دهار). چینه گر. دای گر (گناباد خراسان ).
-
کانسه گر
لغتنامه دهخدا
کانسه گر. [ س َ / س ِ گ َ ] (ص مرکب ) کاسه گر. کاسه ساز. (ناظم الاطباء). رجوع به کاسه گر شود.
-
نعلچی گر
لغتنامه دهخدا
نعلچی گر. [ ن َ گ َ ] (ص مرکب ) نعلبند. (یادداشت مؤلف ). || نعلچی . نعلچه گر. رجوع به نعلچی شود.