کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
ادیم پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
ادیم
لغتنامه دهخدا
ادیم . [ اَ ] (اِخ ) بطنی از خولان . (سمعانی ).
-
ادیم
لغتنامه دهخدا
ادیم . [ اَ ] (اِخ ) موضعی است در بلاد هُذیل . ابوجُندب گوید:و احیاءُ لدی سعدبن بکربأملاح فظاهرةالادیم .(معجم البلدان ).
-
ادیم
لغتنامه دهخدا
ادیم . [ اَ ] (اِخ ) نامی از نامهای اسب از آن جمله نام اسب ابرش کلبی .
-
ادیم
لغتنامه دهخدا
ادیم . [ اَ ] (ع اِ) چرم . || مطلق پوست دباغت داده . (غیاث اللغات ). چرم مهیا و ساخته :بیاورد پس مشکهای ادیم بگسترد بر وی همه زر و سیم . فردوسی .تا خبر شد سوی سیمرغ که بازان ترااز ادیم است بپای اندر بربسته دوال . فرخی .تا نکردند در بن چه سخت پاک نامد...
-
ادیم
لغتنامه دهخدا
ادیم . [ اُ دَ ] (اِخ ) الثعلبی . صحابی است .
-
ادیم
لغتنامه دهخدا
ادیم . [ اُ دَ ] (اِخ ) زمینی است مجاور تثلیث بدان سوی السراة بین تهامة و یمن ، که در قدیم از دیار جهینه و جَرم بود. || موضعی نزدیک وادی القری از دیار عُذرة که در آنجا با بنی مرة جنگی واقع شده است . (معجم البلدان ).
-
ادیم
لغتنامه دهخدا
ادیم . [ اُ دَی ْ ی ِ ] (اِخ ) زمینی مابین سراة و تهامه و یمن و موضعی است نزدیک وادی القری .
-
واژههای مشابه
-
ابن ادیم
لغتنامه دهخدا
ابن ادیم . [ اِ ن ُ اَ ] (ع اِ مرکب ) ابن اَدیمَیْن . سِقاء. مَشک .
-
ادیم احمر
لغتنامه دهخدا
ادیم احمر. [ اَ م ِ اَ م َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دِهان . چرم سرخ .
-
ادیم گر
لغتنامه دهخدا
ادیم گر. [ اَ گ َ ] (ص مرکب ) چرم گر. ادیمی :بیال و گردن او برشدند و بازبریدبسی ادیم گر اندرمیان کوی تمیم .سوزنی .
-
خرده ادیم
لغتنامه دهخدا
خرده ادیم .[ خ ُ دَ / دِ اَ ] (اِ مرکب ) تکه های چرم . قطعات چرم . ریزه های چرم . || خرده ٔ ادیم (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ته مانده ٔ سفره . ته سفره . خرده ٔ سماط. آنچه از غذا در سفره باقی ماند. (یادداشت بخط مؤلف ).
-
خورده ٔ ادیم
لغتنامه دهخدا
خورده ٔ ادیم . [ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ ی ِ اَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) باقیمانده ٔ سفره . (یادداشت بخط مؤلف ).
-
خورده ادیم
لغتنامه دهخدا
خورده ادیم . [ خوَرْ / خُرْ دَ / دِ اَ ] (اِ مرکب ) مازویی که در دباغت چرم بکار می برند. (ناظم الاطباء).
-
گلگونه ٔ ادیم آدم
لغتنامه دهخدا
گلگونه ٔ ادیم آدم . [ گ ُ ن َ / ن ِ ی ِ اَ م ِ دَ ] (اِخ ) یعنی سرخ کننده ٔ روی آدم که کنایه از حضرت رسالت پناه محمدی صلوات اﷲ علیه باشد. (برهان ) (آنندراج ).