کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
اجیر پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
اجیر
لغتنامه دهخدا
اجیر. [ اَ ] (اِخ ) یا اجیرالأجیر. سمعانی در انساب آرد: ماعرفت بهذا الوصف احداً الا فی تاریخ نسف من جمیع ابی العباس المستغفری قال اجیرالأجیر غیر منسوب الیه کان اجیر طفیل بن زید التمیمی فی بیته ادرک محمدبن اسماعیل البخاری حین قدم نسف روی عنه ابویعلی...
-
اجیر
لغتنامه دهخدا
اجیر. [ اَ ] (ع ص ، اِ) مزدور. (غیاث ) (مؤید). پیشیار. مزدبگیر. شخصی که انجام عملی را متعهد میشود در برابر مزدی .- اجیر خاص ؛ اجیری که متعهد میشود عملی را شخصاً در مدت معین انجام دهد. اجیر خاص حق ندارد که برای شخص دیگری غیر از مستأجر عملی را انجام...
-
واژههای مشابه
-
اجیر خاص
لغتنامه دهخدا
اجیر خاص . [ اَ رِ خاص ص ](ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کسی است که خود را در مدّت معین برای کار کردن تسلیم شخص دیگری کند و مستحق اجرت شود مانند چوپان . (تعریفات ). و رجوع به اجیر شود.
-
اجیر مشترک
لغتنامه دهخدا
اجیر مشترک . [ اَ رِ م ُ ت َ رَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کسی است که برای بیشتر از یک تن کار کند مثل رنگرز. (تعریفات ). و رجوع به اجیر شود.
-
اجیر مطلق
لغتنامه دهخدا
اجیر مطلق . [ اَ رِم ُ ل َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رجوع به اجیر شود.
-
واژههای همآوا
-
عجیر
لغتنامه دهخدا
عجیر. [ ع َ ] (ع ص ) من الرجال و الخیل الذی لایولد. (اقرب الموارد). نامرد از مردم و اسب . (از منتهی الارب ).
-
جستوجو در متن
-
مهالة
لغتنامه دهخدا
مهالة. [ م ُ هال ْ ل َ ] (ع مص ) ماهانه کردن اجیر را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). کسی را اجیر کردن در هر ماه در مقابل چیزی . (از اقرب الموارد). هلال .
-
اجراء
لغتنامه دهخدا
اجراء. [ اُ ج َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ اَجیر. (مهذب الاسماء).
-
کراجی
لغتنامه دهخدا
کراجی . [ ک ِ ] (ترکی ، ص مرکب ، اِ مرکب ) کرایه چی . کرایه دار. اجاره دار. || مزدور. اجیر. (ناظم الاطباء).
-
کاراوژول
لغتنامه دهخدا
کاراوژول . [ اَ ] (نف مرکب ) کارافژول . کارفرما و مزدور و خدمتگار. (آنندراج ). پیشکار و گماشته و کارگزار و مباشر و اجیر. (ناظم الاطباء). و رجوع به کارافژول شود.
-
مزدبر
لغتنامه دهخدا
مزدبر. [ م ُ ب َ ] (نف مرکب ) مزدور. و آن را مزدبره و مزده بر نیز گویند. (آنندراج ). کسی که کار می کند و اجرت می گیرد. اجیر. مزدور. (ناظم الاطباء). رجوع به مزدور شود.
-
مزدورانه
لغتنامه دهخدا
مزدورانه . [ م ُ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) همانند مزدور. چون مزدور. مانند شخص اجیر و مزدور. (ناظم الاطباء). رجوع به مزدور شود.