کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
اجاره دار پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
اجاره دار
لغتنامه دهخدا
اجاره دار. [ اِ رَ / رِ ] (نف مرکب ) مستأجر.
-
واژههای مشابه
-
اجارة
لغتنامه دهخدا
اجارة. [ اِ رَ ] (ع مص ) رجوع به اجاره شود.
-
اجاره بندی
لغتنامه دهخدا
اجاره بندی . [ اِ رَ / رِ ب َ ] (حامص مرکب ) تعیین اجاره ٔ یک یا چند مستغل .
-
اجاره داری
لغتنامه دهخدا
اجاره داری . [ اِ رَ/ رِ دا ] (حامص مرکب ) استیجار.
-
اجاره نامچه
لغتنامه دهخدا
اجاره نامچه . [ اِ رَ / رِ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) صک و چک و سند و قباله ٔ اجاره ٔ ملکی یا کالائی . اجاره نامه .
-
اجاره نامه
لغتنامه دهخدا
اجاره نامه . [ اِ رَ / رِ م َ / م ِ ] (اِ مرکب ) اجاره نامچه .
-
اجاره نشین
لغتنامه دهخدا
اجاره نشین . [ اِ رَ / رِ ن ِ ] (نف مرکب ) مستأجر.- امثال :اجاره نشین خوش نشین است ؛ یعنی مستأجر هر جا را که نپسندد به آسانی تواند ترک کردن وجای دیگر اجاره کردن .
-
اجاره نشینی
لغتنامه دهخدا
اجاره نشینی . [ اِ رَ / رِ ن ِ ] (حامص مرکب ) مستأجر بودن .
-
جستوجو در متن
-
کراجی
لغتنامه دهخدا
کراجی . [ ک ِ ] (ترکی ، ص مرکب ، اِ مرکب ) کرایه چی . کرایه دار. اجاره دار. || مزدور. اجیر. (ناظم الاطباء).
-
دار
لغتنامه دهخدا
دار. (نف مرخم ) به معنی دارنده باشد، وقتی که با کلمه ای ترکیب شود. (برهان ). مانند: آبدار. آبرودار. آبله دار. آزاردار. آهاردار. اجاره دار. استخوان دار. اسلحه دار. اسم و رسم دار. اصل دار. الاغ دار. انحصاردار. انگبین دار. اورنگ دار. باددار. باردار. باز...
-
تعهددار
لغتنامه دهخدا
تعهددار. [ ت َ ع َهَْ هَُ ] (نف مرکب ) اجاره دار و دارنده ٔ شرط و عهد. (ناظم الاطباء).
-
مقاطعه دار
لغتنامه دهخدا
مقاطعه دار. [ م ُ طَ / طِ ع َ / ع ِ ] (نف مرکب ) آنکه مالیات منطقه ای را در مقابل مبلغی معین به اجاره دارد : قزل حمید که از زمره ٔ مقاطعه داران بعض بلاد روم بود... (مسامرة الاخبار ص 125). و رجوع به مقاطعه شود.
-
باغ دار
لغتنامه دهخدا
باغ دار. (نف مرکب ) دارنده ٔ باغ . باغ خدا. صاحب باغ . آنکه باغداری کند. دارای باغ . (یادداشت مؤلف ). مالک باغ . || دهقانی که کشتمند او باغ است . || آنکه تمشیت باغ کند. || آنکه نگهبانی و حراست باغ کند. محافظ باغ . || آنکه از محصول باغ بهره برگیرد. آ...