کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
ابله گونه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
ابله گونه
لغتنامه دهخدا
ابله گونه . [ اَ ل َه ْ ن َ/ ن ِ ] (ص مرکب ) ساده لوح . خُلَک : این فرخ مردی بود صائن و عفیف ولیکن پاره ای ابله گونه . (تاریخ بخارا).
-
واژههای مشابه
-
آبله
لغتنامه دهخدا
آبله . [ ب ِ ل َ / ل ِ ] (اِ) برآمدگی قسمتی از بشره بعلت سوختگی یا ضرب و زخم و گرد آمدن آب میان بشره و دمه یعنی جلد اصلی . تاوَل . مَجْل . مَجْله . نفط. جدر. بثره . دژک . خجوله . نفاطه : یا بکفش اندر بکفت و آبله شد کابلیج از بسی غمها ببسته عمر گل پا ...
-
آبله ٔ چشم
لغتنامه دهخدا
آبله ٔ چشم . [ ب ِ ل َ / ل ِ ی ِ چ َ / چ ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) دانه ٔ سفید یا سرخی که بر ظاهر چشم پدید آید و در تداول عامه آن را تورک گویند.
-
آبله ٔ فرنگ
لغتنامه دهخدا
آبله ٔ فرنگ . [ ب ِ ل َ / ل ِ ی ِ ف َ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نار افرنجیه . ارمنی دانه . کوفت . آتشک . (از مجمعالجوامع). سیفلیس .
-
آبله ٔ گاوی
لغتنامه دهخدا
آبله ٔ گاوی . [ ب ِ ل َ / ل ِ ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آبله ای است که بیشتر روی پستانهای گاو میزند که از ترشح دانه های آن مایه ٔ آبله برای انسان تهیه می کنند. (از فرهنگ فارسی معین ).
-
آبله ٔ گوسفند
لغتنامه دهخدا
آبله ٔ گوسفند. [ ب ِ ل َ / ل ِ ی ِ ف َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اَمیهه . نَبَخ . نَبْخ .
-
آبله برآوردن
لغتنامه دهخدا
آبله برآوردن .[ ب ِ ل َ / ل ِ ب َ وَ دَ ] (مص مرکب ) انتبار. تنفط.
-
آبله کردن
لغتنامه دهخدا
آبله کردن . [ ب ِ ل َ / ل ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) آبله برآوردن .
-
آبله دار
لغتنامه دهخدا
آبله دار. [ ب ِ ل َ / ل ِ ] (نف مرکب ) آنکه بر تن جدری دارد. || آنکه بر اندام تاول دارد.
-
آبله رو
لغتنامه دهخدا
آبله رو. [ ب ِ ل َ / ل ِ ] (ص مرکب ) مجدر : سلطان ملکشاه ... آبله رو بود، چهره بزردی مایل . (راحةالصدور راوندی ).
-
آبله رویی
لغتنامه دهخدا
آبله رویی .[ ب ِ ل َ / ل ِ ] (حامص مرکب ) صفت و چگونگی آبله رو.
-
آبله کوب
لغتنامه دهخدا
آبله کوب . [ ب ِ ل َ / ل ِ ] (نف مرکب ) آنکه تلقیح مایه ٔ آبله کند.
-
آبله کوبی
لغتنامه دهخدا
آبله کوبی . [ ب ِ ل َ / ل ِ ] (حامص مرکب ) تلقیح مایه ٔ آبله .
-
آبله مرغان
لغتنامه دهخدا
آبله مرغان . [ ب ِ ل َ / ل ِ م ُ ] (اِ مرکب ) بیماریی است عفن و ساری مخصوص اطفال و علامت آن بروز دانه های آبداری است در بشره و بیش از چند روز نپاید.