کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
أبرَقَ پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
واژههای مشابه
-
ابرق
لغتنامه دهخدا
ابرق . [ اَ رَ ] (اِخ ) نام منزلی از بنی عمروبن ربیعه .
-
ابرق
لغتنامه دهخدا
ابرق . [ اَ رَ ] (ع ص ، اِ) سیاه و سفید. رسن دورنگ . پیسه رسن . رسن پیسه . || زمین بلند با ریگ و سنگ . خاک با سنگ و ریگ و گل درآمیخته . زمین درشت که با ریگ و سنگریزه باشد. || شفنین بحری . || طلق . || نام داروئی مقوی حافظه . ج ، اَبارق .
-
ابرق اعشاش
لغتنامه دهخدا
ابرق اعشاش . [ اَ رَ ق ِ اَ ] (اِخ ) نام جائی از بلاد بنی تمیم ، بنی یربوع بن حنظله را. و بعضی گفته اند نام موضعی به بادیه نزدیک مکه .
-
ابرق البادی
لغتنامه دهخدا
ابرق البادی . [ اَ رَ قُل ْ ] (اِخ ) نام موضعی است .
-
ابرق الحنان
لغتنامه دهخدا
ابرق الحنان . [ اَ رَ قُل ْ ح َن ْ نا ] (اِخ ) آبی بنی فزاره را.
-
ابرق الربذه
لغتنامه دهخدا
ابرق الربذه . [ اَ رَ قُرْ رَ ب َ ذَ ] (اِخ ) نام جائی است از منازل بنی ذبیان و در آنجا جنگی میان اهل ردّه و جیش ابوبکر روی داده است .
-
ابرق الروحان
لغتنامه دهخدا
ابرق الروحان . [ اَ رَ قُرْ رَ ] (اِخ ) نام زمینی و وادیی بیمامه ، یا دورترین بلاد بنی سعد.
-
ابرق الکبریت
لغتنامه دهخدا
ابرق الکبریت . [ اَ رَ قُل ْ ک ِ ] (اِخ ) نام موضعی که بدانجا جنگی میان قبائل عرب روی داده است .
-
ابرق النعار
لغتنامه دهخدا
ابرق النعار. [ اَ رَ قُن ْ ن َع ْ عا ] (اِخ ) آبی بنی طی و غسان را نزدیک راه حاج .
-
الیة ابرق
لغتنامه دهخدا
الیة ابرق . [ اَل ْ ی َ ت ُ اَ رَ ] (اِخ ) رجوع به الیة (اِخ ) شود.
-
ابرق ذی الجموع
لغتنامه دهخدا
ابرق ذی الجموع . [ اَ رَ ق ِ ذِل ْ ج ُ ] (اِخ ) موضعی نزدیک کلاب .
-
ذات الرمح ابرق
لغتنامه دهخدا
ذات الرمح ابرق . [ تُرْ رُ ح ِ اَ رَ ] (اِخ ) موضعی بدیار بنی کلاب .
-
واژههای همآوا
-
ابرق
لغتنامه دهخدا
ابرق . [ اَ رَ ] (اِخ ) نام منزلی از بنی عمروبن ربیعه .
-
ابرق
لغتنامه دهخدا
ابرق . [ اَ رَ ] (ع ص ، اِ) سیاه و سفید. رسن دورنگ . پیسه رسن . رسن پیسه . || زمین بلند با ریگ و سنگ . خاک با سنگ و ریگ و گل درآمیخته . زمین درشت که با ریگ و سنگریزه باشد. || شفنین بحری . || طلق . || نام داروئی مقوی حافظه . ج ، اَبارق .