کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
آینه بندان پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
آینه ٔگردان
لغتنامه دهخدا
آینه ٔگردان . [ ی ِ ن َ / ن ِ ی ِ گ َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) خورشید.
-
آینه افروز
لغتنامه دهخدا
آینه افروز. [ ی ِ ن َ/ ن ِ اَ ] (نف مرکب ) مجلی . (حبیش تفلیسی ). صیقل . آینه زدای . آنکه آینه روشن کند. روشن گر. صاقل . صقّال .
-
آینه افروزی
لغتنامه دهخدا
آینه افروزی . [ ی ِ ن َ / ن ِ اَ ] (حامص مرکب ) عمل آینه افروز. روشن گری .
-
آینه خانه
لغتنامه دهخدا
آینه خانه . [ ی ِ ن َ / ن ِ ن َ ](اِ مرکب ) اطاقی که آن را آینه کاری کرده باشند. || (اِخ ) نام بنائی از آثار صفویه باصفهان .
-
آینه دار
لغتنامه دهخدا
آینه دار. [ ی ِ ن َ / ن ِ ] (نف مرکب ) آنکه آینه در پیش دارد تا عروس و جز او خویشتن در آن بینند : ای آفتاب آینه دار جمال تومشک سیاه مجمره گردان خال تو. حافظ.|| سرتراش . گرّای . سلمانی . گرّا. تانگول . تونکو. موی تراش . موی ستر. حلاق . مُزَیِّن . || ت...
-
آینه داری
لغتنامه دهخدا
آینه داری . [ ی ِ ن َ / ن ِ ] (حامص مرکب ) عمل آینه دار : دریغ آمدم همی تربیت ستوران و آینه داری در محلت کوران . (گلستان ). || سرتراشی . گرّایی . سلمانی گری . حلاقی . مُزَیِّنی . || دلاکی . || حجامی .
-
آینه دان
لغتنامه دهخدا
آینه دان . [ ی ِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) رَبعه . آینه نیام . رجوع به آیینه دان شود.
-
آینه زدا
لغتنامه دهخدا
آینه زدا. [ ی ِ ن َ / ن ِ زَ / زِ / زُ ] آینه زدای . صیقل . (زمخشری ). صاقل . روشنگر. پرداخت کننده ٔ آینه . آینه افروز. صقّال . آنکه آینه روشن کند.
-
آینه زدایی
لغتنامه دهخدا
آینه زدایی . [ ی ِ ن َ / ن ِ زَ / زِ / زُ ] (حامص مرکب ) کار وحرفت آینه زدای . روشنگری . آینه افروزی . صقل . صِقال .
-
آینه کار
لغتنامه دهخدا
آینه کار. [ ی ِ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) آنکه آینه کاری کند.
-
آینه کاری
لغتنامه دهخدا
آینه کاری . [ ی ِ ن َ / ن ِ ] (حامص مرکب ) نشاندن آینه های خرد بر دیوار خانه و سقف آن بنظم و ترتیب خاص ، زینت را.
-
آینه گر
لغتنامه دهخدا
آینه گر. [ ی ِ ن َ / ن ِ گ َ ] (ص مرکب ) سازنده ٔ آینه : شاگردی عبارت و خط تو کرده اندهم صبح آینه گر و هم شام مشک سای .کمال اسماعیل .
-
آینه گری
لغتنامه دهخدا
آینه گری . [ ی ِ ن َ / ن ِ گ َ ] (حامص مرکب ) حرفه ٔ آینه گر.
-
آینه گون
لغتنامه دهخدا
آینه گون .[ ی ِ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) چون آینه . رخشنده . صافی .
-
آینه لی
لغتنامه دهخدا
آینه لی .[ ی ِ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) (از: آینه + «لی »ترکی ، به معنی دارا و دارنده ) قسمی تفنگ در قدیم .