کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
آیما پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
واژههای مشابه
-
ایما
لغتنامه دهخدا
ایما. (ضمیر) ضمیر اشاره به جمع متکلم معالغیر ضمیر شخصی منفصل . (فرهنگ فارسی معین ) : اکنون ایشان را و ما را جان همی کند یا نه ایما ماند و نه ایشان . (تاریخ سیستان ).
-
ایما
لغتنامه دهخدا
ایما. (ع مص ) ایماء. (از فرهنگ فارسی معین ). مأخوذ از تازی اشاره و نشان دادن به انگشت و جز آن . (ناظم الاطباء). اشاره . (فرهنگ فارسی معین ) : نهاده جهان و فلک چشم و گوش بایما و فرمان خسرو ملک . مسعودسعد.غیر نطق و غیر ایما و سجل صد هزاران ترجمان خیزد...
-
ایما
لغتنامه دهخدا
ایما. [ اَ ] (ع حرف ) صاحب منتهی الارب در ذیل «اما» آرد: گاهی بجهت ثقل تضعیف میم اول آن را به یا بدل کنند چنانکه در قول عمربن ربیعة آمده : رَاءَت رجلاً ایما اذ الشمس عارضت فیضحی و ایما بالعشی فیحضر. (منتهی الارب ). رجوع به «اِمّا» شود.
-
ایما
لغتنامه دهخدا
ایما. [ اَی ْ ی َ ](ع ص ) کلمه ایست دال بر معنی کمال و همیشه صفت نکره واقع میشود. مانند: مررت برجل ایما رجل ؛ یعنی گذشتم بر مردی که کامل بود در صفات مردی . (ناظم الاطباء).
-
واژههای همآوا
-
ایم ا
لغتنامه دهخدا
ایم ا. [ اَ مُل ْ لاه ] (ع سوگند) قسم بخدا. (منتهی الارب ) (آنندراج ). کلمه ٔ قسم . یعنی سوگند بخدا. (ناظم الاطباء). لغتی است از ایمن اﷲ که قسم است و درآن لغات است : اَیم ُ اﷲ. ایم ُ اﷲ و اَیمَن ُ اﷲ یا اَیمِن ُ اﷲ. (از اقرب الموارد). رجوع به ایمن اﷲ...
-
ایما
لغتنامه دهخدا
ایما. (ضمیر) ضمیر اشاره به جمع متکلم معالغیر ضمیر شخصی منفصل . (فرهنگ فارسی معین ) : اکنون ایشان را و ما را جان همی کند یا نه ایما ماند و نه ایشان . (تاریخ سیستان ).
-
ایما
لغتنامه دهخدا
ایما. (ع مص ) ایماء. (از فرهنگ فارسی معین ). مأخوذ از تازی اشاره و نشان دادن به انگشت و جز آن . (ناظم الاطباء). اشاره . (فرهنگ فارسی معین ) : نهاده جهان و فلک چشم و گوش بایما و فرمان خسرو ملک . مسعودسعد.غیر نطق و غیر ایما و سجل صد هزاران ترجمان خیزد...
-
ایما
لغتنامه دهخدا
ایما. [ اَ ] (ع حرف ) صاحب منتهی الارب در ذیل «اما» آرد: گاهی بجهت ثقل تضعیف میم اول آن را به یا بدل کنند چنانکه در قول عمربن ربیعة آمده : رَاءَت رجلاً ایما اذ الشمس عارضت فیضحی و ایما بالعشی فیحضر. (منتهی الارب ). رجوع به «اِمّا» شود.
-
ایما
لغتنامه دهخدا
ایما. [ اَی ْ ی َ ](ع ص ) کلمه ایست دال بر معنی کمال و همیشه صفت نکره واقع میشود. مانند: مررت برجل ایما رجل ؛ یعنی گذشتم بر مردی که کامل بود در صفات مردی . (ناظم الاطباء).
-
جستوجو در متن
-
نمار
لغتنامه دهخدا
نمار. [ ن ُ / ن َ ] (اِ) ایما. اشاره . (برهان قاطع) (آنندراج ). از برساخته های دساتیر است . رجوع به فرهنگ دساتیر ص 270 شود.
-
ترامز
لغتنامه دهخدا
ترامز. [ ت َ م ُ] (ع مص ) ایما و اشاره کردن گروهی بیکدیگر: دخلت علیهم فتغامزوا و ترامزوا. (اقرب الموارد) (المنجد).
-
پرخیده
لغتنامه دهخدا
پرخیده . [پ َ دَ / دِ ] (ن مف ) رمز و ایما و اشارت باشد. (برهان ). ظاهراً این صورت و معنی از مجعولات دساتیر است .
-
اپرخیده
لغتنامه دهخدا
اپرخیده . [ اَ پ َ دَ / دِ ] (ص ) بمعنی صریح است چنانکه پرخیده بمعنی ایما و اشاره باشد. (برهان قاطع). و ظاهراً این کلمه موضوع و مصنوع است .