کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
آگین پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجو در متن
-
وأب
لغتنامه دهخدا
وأب . [ وَ ءَ ] (ع مص ) خشم آگین گردیدن . (منتهی الارب ).
-
آگن
لغتنامه دهخدا
آگن . [ گ ِ] (پسوند) در کلمات مُرکبه ، مرادف آگین . گن . گین .
-
آکین
لغتنامه دهخدا
آکین . (اِ) آکنه . حشو : بهر آکین چاربالش اوست هر پری کاین کبوتر افشانده ست . خاقانی .و رجوع به آگین شود.
-
میغگاه
لغتنامه دهخدا
میغگاه . (اِ مرکب ) جای ابرناک و میغآگین . آنجای که مه و ابر نشیند. مه آگین . جای ابرگیر.
-
سحرآگند
لغتنامه دهخدا
سحرآگند. [ س ِ گ َ ] (ن مف مرکب )پر از سحر. || جادوگر. ساحر : نشان پشت من است آن دو زلف مشک آگین نشان جان من است آن دو چشم سحرآگند.رودکی .
-
نافه گشا
لغتنامه دهخدا
نافه گشا. [ ف َ / ف ِ گ ُ ] (نف مرکب ) آنکه نافه ٔ مشک را باز می کند و از هم می گشاید. که با گشودن نافه هوا را مشک آگین و معطر می کند.
-
مستوحشة
لغتنامه دهخدا
مستوحشة. [ م ُ ت َ ح ِ ش َ ] (ع ص ) تأنیث مستوحش . أرض مستوحشة؛ زمین وحشت آگین . (منتهی الارب ). رجوع به مستوحش و استیحاش شود.
-
گین
لغتنامه دهخدا
گین . (پسوند) مزید مؤخری است مفید معنی اتصاف به چیزی و دارندگی و فقط در ترکیب به کار رود همچون : شرمگین ، یعنی دارای شرم و پر از شرم و شرم زده و خشمگین به معنی پر از خشم که شرم آگین و خشم آگین نیز گویند. (ازحاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ) (از آنندراج ) ...
-
یخ گین
لغتنامه دهخدا
یخ گین . [ ی َ ] (ص مرکب ) یخ آگین . یخناک . یخ گرفته . یخ بسته . با یخ بسیار. آب حوض و رودخانه و استخر و جز آن که یخ بسته است : جهان را همه ساز چونین بودهمه آبدانهای یخ گین بود.نظامی .
-
شرربار
لغتنامه دهخدا
شرربار. [ ش َ رَرْ ] (نف مرکب ) چیزی که از وی جرقه های آتش میبارد. (ناظم الاطباء).- آه شرربار ؛ آه آتشین و سوزان .- چشم شرربار ؛ دیده ٔ غضبناک .- نگاه شرربار ؛ نگاه خشم آگین .
-
آکنه
لغتنامه دهخدا
آکنه . [ ک َن َ / ن ِ ] (اِ) آنچه از پشم و پنبه و لاس و پر و جز آن میان ابره و آستر قبا و لحاف و نهالین و مانند آن آکنند. حَشو. چغبت . چغبوت . آکین . آگین : شدزمستان و ز جودت بنه ای میخواهم ابره و آستر و آکنه ای میخواهم .سوزنی .
-
جغبت
لغتنامه دهخدا
جغبت . [ ج َ ب َ ] (اِ) پنبه و پشمی را گویند که در نهالی و توشک و لحاف و امثال آن نهند. (برهان ). آکنه . جغبوت . چغبت . جبغوت . آکین . آگین . حشو : آن ریش نیست جغبت دلال خانه هاست وقت جماع زیر حریفان فکندنی است . طیان .رجوع به آکنه و جغبوت و چغبت شود...
-
فژاکن
لغتنامه دهخدا
فژاکن . [ ف َ ک ِ ] (ص مرکب ) پژاگن . فژگن . فژاگین . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). به معنی فژاک است که چرکن و چرک آلود و پلید و پلشت باشد. (برهان ). گویا صحیح این کلمه با کاف فارسی و مرکب از فژ + آگن ، مخفف آگین است و در کتابت نسخه ٔ فرهنگها به کاف تازی ...
-
مشک بر
لغتنامه دهخدا
مشک بر. [ م ُ / م ِ ب َ ] (ص مرکب ) مشک آلود. مشک آگین . خوشبوی و معطر : مشک بر گشت خاک عودی پوش نافه خر گشت باد نافه فروش . نظامی .از آن مشک بر ابر گل ریخته مه از سنبله سنبل انگیخته .نظامی .
-
نمگین
لغتنامه دهخدا
نمگین . [ ن َ ] (ص مرکب ) نم آگین . نمناک . (آنندراج ). نمدار. تر. مرطوب . (ناظم الاطباء). بانم . نمگن : سماروغ گیاهی بود که اندر جاهای نمگین روید. (لغت نامه ٔ اسدی ). چون آهن کی در خاک نمگین بماند ژنگار برآرد. (سندبادنامه ص 45).- دیده ٔ نمگین ؛ چشم...