کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
آرک پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
ارک
لغتنامه دهخدا
ارک . [ اَ رَ ] (اِخ ) (مستدیم ) (سفر پیدایش 10:10) اور . اوروک . اِرخ . شهری در کلدیه که نمرود آنرا بر دجله بنا کرد و یونانیان و رومانیان آن را ((ارکوی )) میگفتند و بعید نیست که همان ((ورقه )) یا ((ارقه )) حالیه باشد که بجنوب شرقی بابل واقع است و را...
-
ارک
لغتنامه دهخدا
ارک . [ اَ رَ ] (ع مص ) مبتلا شدن شتر بدرد شکم از خوردن اراک . (منتهی الأرب ). خوردن شتر درخت اراک را. (منتخب اللغات ) (شمس اللغات ) (کنز اللغات ). بیماری شتر از خوردن اراک .
-
ارک
لغتنامه دهخدا
ارک . [ اَ رَ / اُ رَ ] (اِخ ) شهرکی است در جانب بری حلب قرب تدمر و آن دارای نخل و زیتونست و خالدبن الولید بهنگام سفر از عراق به شام آن را فتح کرد. (معجم البلدان ) (قاموس الاعلام ترکی ). || راهی است در پس کوه حضن ، و آن کوهی است بین نجد و حجاز. (معجم...
-
ارک
لغتنامه دهخدا
ارک . [ اَ رَ ک َ ] (اِخ ) نام مردی ارمنی که در بابل بزمان داریوش بزرگ ، بدروغ نام بخت نصر (نبوکدنزر) بخود بست و مدعی شد پسر نبونائید است و بابل را گرفته پادشاه شد. به امر شاهنشاه ، وندفرناه سردار با لشکری بسرکوبی او رفت و در بیست و دوم ماه مرگ جَن َ...
-
ارک
لغتنامه دهخدا
ارک . [ اَ رَک ک ] (ع ص ) مرد ناکس و سست رای . || آنکه بر اهل خود غیرت ندارد. (منتهی الأرب ). بی حمیّت . || آنکه اهل او مهابت وی نکنند. (منتهی الأرب ). رُکاک .
-
ارک
لغتنامه دهخدا
ارک . [ اَ رِ] (ع ص ) اراکناک . جائی که دارای اراک بسیار باشد.
-
ارک
لغتنامه دهخدا
ارک . [ اِ ](ع اِ) حمض . نباتی تلخ و شورمزّه . (منتهی الأرب ).
-
ارک
لغتنامه دهخدا
ارک . [ اُ رُ ] (اِخ ) کوهی است . || و گفته اند نام مدینه ٔ سلمی که یکی از دو کوه طَیی ٔاست . || و گفته اند کوهی است غَطفان را و یوم ذی اُرُک از ایام عربست . || وادی ای است از اودیه ٔ مرتفعة بسرزمین یمامه . (معجم البلدان ).
-
ارک
لغتنامه دهخدا
ارک . [ اُ رُ ] (ع اِ) ج ِ اراک و اراکه .
-
جستوجو در متن
-
سخنه
لغتنامه دهخدا
سخنه . [ س ُ ن َ ] (اِخ ) شهرکی است در بیابان شام بین تدمر و عرض و ارک و قومی از عرب دراین مکان سکونت دارند. و حد آن ارک و عرض است . (معجم البلدان ). در شام بشمال شرقی تدمر است . (دمشقی ).
-
لمر
لغتنامه دهخدا
لمر. [ ل ُ م ِ ] (اِخ ) مادام مادلین . نقاش فرانسوی ، مولد آرک (وار) (1845-1928 م .).
-
اراکة
لغتنامه دهخدا
اراکة. [ اَ ک َ ] (ع اِ) یک بنه ٔ اراک . یک اَصله ٔ پیلو. درخت مسواک . ج ، اُرُک ، ارائک . رجوع به اراک شود.
-
ارگ
لغتنامه دهخدا
ارگ . [ اَ ] (اِخ ) اسمی است از اسامی نیّر اعظم که آفتاب باشد. (برهان قاطع). رجوع به ارک شود.
-
پنیو
لغتنامه دهخدا
پنیو. [ پ ِ ی ُ ] (اِخ ) اتین گابریل . کتاب شناس فرانسوی .مولد، آرک آن بارّوا بسال 1765م . و وفات در 1849.
-
یرکلی
لغتنامه دهخدا
یرکلی . [ ی ُ رَ ] (ترکی ، ص ) (از یرک (= اُرک ) به معنی دل + لی پسوند نسبت و اتصاف ) بادل و جرأت . دلیر. (یادداشت مؤلف ). دلاور. (آنندراج ).