کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
گلوی پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجو در متن
-
گلوبر
فرهنگ فارسی عمید
(صفتفاعلی) ga(e)lubor آنکه یا آنچه گلوی جانداری را ببرد؛ برندۀ گلو.
-
خرخر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم صوت) ‹خراخر، خره› xorxor صدایی که در حالت خواب از گلوی شخص خوابیده بیرون آید؛ خروپف؛ خرناسه.
-
لک لک
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [قدیمی] leklek تکۀ چوبی وصل به دول آسیا که هنگام گردیدن سنگ آسیا به حرکت میآید و به آن وسیله گندم در گلوی آسیا ریخته میشود.
-
ذابح
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی] [قدیمی] zābeh ۱. ذبحکننده؛ گلوبرنده.۲. (اسم) داغ گلوی ستور.۳. (اسم) آهن داغ که با آن گردن ستور را داغ کنند.
-
غبب
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی، جمع: اغباب] [قدیمی] qabab ۱. غبغب؛ گوشت زیر زنخ.۲. تکۀ گوشت آویخته زیر گلوی خروس و گاو.
-
ناهق
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [عربی] [قدیمی] nāheq ۱. بانگدهنده مانند خر.۲. خر بانگکننده.۳. (اسم) جای برآمدن بانگ از گلوی خر.
-
تخنیق
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] [قدیمی] taxniq ۱. خفه کردن؛ فشار دادن گلوی جانداری تا خفه شود.۲. (ادبی) در عروض، انداختن میم مفاعیلن که فاعیلن بشود و بهجای آن مفعولن بگذارند.
-
تذکیه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی: تذکیَة] tazkiye ۱. (فقه) گلوی حیوان حلالگوشت را بریدن.۲. [قدیمی] افروختن و تیز کردن آتش.
-
گواتر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [فرانسوی: goitre] (پزشکی) guvātr عارضۀ بزرگ شدن بیش از حد غدۀ تیروئید که به دلیل کمبود ید در غذا، کمکاری یا پرکاری این غده، التهاب، و عفونت آن بهوجود میآید و نشانۀ آن برجستگی غیرطبیعی در زیر گلوی بیمار است؛ جخش.
-
سابقه سالار
فرهنگ فارسی عمید
(صفت فاعلی) [عربی. فارسی] [قدیمی] sābeqesālār ۱. قافلهسالار؛ کاروانسالار؛ پیشرو کاروان.۲. پیشرو لشکر؛ سالار سپاه.۳. سرآغاز: ◻︎ سابقهسالار جهان قدم / مرسلهپیوند گلوی قلم (نظامی۱: ۳).
-
غلغل
فرهنگ فارسی عمید
(اسم صوت) ‹قلقل› qolqol ۱. صدای جوشیدن آب یا مایع دیگر.۲. صدایی که هنگام ریختن مایع از کوزه از گلوی آن برآید.۳. [قدیمی] شوروغوغای پرندگان.۴. (اسم) [قدیمی] دادوفریاد و صداهای درهم؛ هنگامه؛ غوغا.〈 غلغل درافکندن: (مصدر لازم) [قدیمی] ایجاد ...
-
مار
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [پهلوی: mār] mār ۱. (زیستشناسی) خزندهای با بدن دراز، باریک، و پوشیده از پولک و بدون دستوپا که انواع مختلف سمّی و غیرسمّی دارد.۲. (نجوم) از صورتهای فلکی در نیمکرۀ شمالی.〈 مار خوردن: (مصدر لازم) [قدیمی، مجاز] رنج و سختی بردن؛ غصه خوردن: ...