کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
کوچ کردن پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
واژههای مشابه
-
کوچ نشین
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) [ترکی. فارسی] kučnešin ۱. آنکه از وطن خود به شهر دیگر کوچ کرده و در آنجا مسکن گزیده.۲. مٲوی و مسکن عدهای که از وطن خود کوچ کردهاند.
-
خانه کوچ
فرهنگ فارسی عمید
(قید) [قدیمی] xānekuč = بنهکن
-
جستوجو در متن
-
رحیل
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] [قدیمی] rahil ۱. کوچ کردن؛ کوچیدن؛ کوچ.۲. [مجاز] مرگ.
-
کوچگاه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [ترکی. فارسی] [قدیمی] kučgāh ۱. جایی که از آنجا کوچ کنند.۲. زمان کوچ کردن.
-
ترحال
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] [قدیمی] tarhāl کوچ کردن؛ کوچیدن.
-
ظعن
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] [قدیمی] za'n رفتن؛ کوچ کردن.
-
نهوض
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] [قدیمی] nohuz ۱. حرکت کردن.۲. کوچ کردن.۳. جنبش.
-
ارتحال
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی] 'ertehāl ۱. [مجاز] رحلت کردن؛ درگذشتن؛ مردن.۲. [قدیمی] از جایی به جایی رفتن؛ کوچ کردن.
-
کوچیدن
فرهنگ فارسی عمید
(مصدر لازم) [ترکی. فارسی] kučidan روانه شدن جماعتی از مردم از یک شهر یا ناحیه به شهر و ناحیۀ دیگر به قصد اقامت دایم در آنجا؛ کوچ کردن.
-
مرحله
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [عربی: مرحلَة، جمع: مراحل] [قدیمی] marhale ۱. جای فرود آمدن؛ منزل.۲. جای کوچ کردن.۳. مسافتی که مسافر در یک روز طی کند.
-
هجرت
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی: هجرة] hejrat ۱. دوری گزیدن از وطن؛ کوچ کردن از وطن خود و بهجای دیگر رفتن؛ رفتن از شهری به شهر دیگر و در آنجا وطن کردن.۲. مهاجرت پیامبر اسلام از مکه به مدینه، که مبدٲ تاریخ مسلمانان است.
-
جلا
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) [عربی: جلاء] jalā ۱. تابش؛ درخشش.۲. (اسم) هر نوع مادۀ روغنی که اشیا و بهویژه فلزات را با آن درخشان میکنند.۳. [قدیمی، مجاز] روشنی چشم.۴. [قدیمی] دور شدن و کوچ کردن از وطن.۵. (اسم) [قدیمی] چیزی که موجب روشنی چشم میشود.
-
رخت
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [جمع: رخوت] raxt ۱. هر چیز پوشیدنی؛ جامه؛ لباس.۲. [قدیمی] اسباب خانه؛ باروبنه.〈 رخت از جهان بردن: [قدیمی، مجاز] مردن؛ درگذشتن.〈 رخت افکندن: [قدیمی، مجاز] باروبنه را فرود آوردن در جایی و مقیم شدن.〈 رخت بربستن (بستن): (مصدر لازم) ...
-
دامن
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹دامان، دمن› dāman ۱. قسمت پایین لباس؛ پایین جامه؛ پایین پیراهن و قبا و پالتو و مانند آن در قسمت جلو: ◻︎ تا «دامن» کفن نکشم زیر پای خاک / باور مکن که دست ز دامن بدارمت (حافظ: ۲۰۰).۲. نوعی لباس زنانه که قسمت پایین آن آزاد است و از کمر به پایین ر...