کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
ژیان پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
جستوجوی دقیق
-
ژیان
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی] žiyān ۱. خشمآلود؛ خشمگین؛ خشمناک؛ تندخو.۲. درنده: ◻︎ سگِ کیست روباه نازورمند / که شیر ژیان را رساند گزند (نظامی۵: ۸۲۴)، ◻︎ مورچگان را چو بُوَد اتفاق / شیر ژیان را بدرانند پوست (سعدی: ۱۲۴).
-
جستوجو در متن
-
کویر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) kavir ۱. (جغرافیا) زمین شورهزار؛ سراب.۲. شیر ژیان.
-
نازورمند
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی] nāzurmand کمزور؛ بیزور؛ ناتوان: ◻︎ سگ کیست روباه نازورمند / که شیر ژیان را رسانَد گزند (نظامی۵: ۸۲۴).
-
چپیره
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) ‹چبیره، جبیره› [قدیمی] čapire عدهای از مردم که برای کاری در یکجا گرد آیند؛ آمادگی و اجتماع مردم برای کاری؛ جمع؛ جمعیت: ◻︎ بفرمودشان تا چپیره شدند / هزبر ژیان را پذیره شدند (فردوسی: ۲/۵۰).
-
پرستیز
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [قدیمی] porsetiz ۱. پرخاشجو؛ پرجنگوجدال: ◻︎ تو شاداندل و مرگ چنگالتیز / نشسته چو شیر ژیان پرستیز (فردوسی۲: ۱۴۵۸).۲. پرکینه.
-
ببر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (زیستشناسی) babr پستاندار گوشتخوار و درنده با نوارهای سیاه بر روی پوست.〈 ببر بیان: [شاهنامه] جامهای از پوست پلنگ یا ببر که رستم هنگام جنگ بر تن خود میکرده: ◻︎ تهمتن بپوشید ببر بیان / نشست از بر اژدهای ژیان (فردوسی: ۲/۱۷۹).
-
دژبرو
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) ‹دژابرو› [قدیمی] dožboru ۱. بداخم؛ گرهبرابروزده؛ ترشرو؛ بدخو؛ بدخلق.۲. خشمگین: ◻︎ یکی دژبروییست پرخاشخر / کزاو هست شیر ژیان را حذر (ابوشکور: شاعران بیدیوان: ۱۰۱).
-
چرم
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) čarm ۱. پوست دباغیشدۀ حیوانات.۲. [قدیمی] پوست بدن حیوان: ◻︎ بیفکند گوری چو پیل ژیان / جدا کردش از چرم تن تا میان (فردوسی: ۲/۲۵).۳. [قدیمی] پوست بدن انسان: ◻︎ بجوشیدش از دیدگان خون گرم / به دندان همیکند از تنش چرم (عنصری: ۳۵۹).۴. [قدیمی] زه کم...
-
شیر
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [پهلوی: šēr] (زیستشناسی) šir ۱. پستاندار گوشتخوار و درنده، از خانوادۀ گربهسانان، و به رنگ زرد که نر آن در اطراف گردن یال دارد.۲. (صفت) [مجاز] شجاع؛ دلیر.۳. آن روی سکه که دارای تصویر شیر بوده.۴. (نجوم) برج اسد.〈 شیر بالش: [قدیمی] صورت شی...