کاربر عزیز نسخه جدید واژهیاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین میگردد. اگر از دفترواژه استفاده میکردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
نتایج زیر ناقص است. برای مشاهدهٔ موارد بیشتر روی دکمه کلیک نمایید. جستوجوی بیشتر
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
پیش پاره پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
-
پیش سلام
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [فارسی. عربی] pišsalām کسی که از روی تواضع یا خوشخویی در سلام گفتن پیشی کند.
-
پیش سینه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) pišsine ۱. قسمت جلو لباس که روی سینه قرار میگیرد.۲. تکۀ پارچه که از زیر گلو تا روی سینۀ طفل بسته میشود.۳. آن قسمت از گوشت که از سینۀ گاو یا گوسفند بریده شود.
-
پیش فروش
فرهنگ فارسی عمید
(اسم مصدر) pišforuš فروختن کالایی که هنوز حاضر و موجود نیست و فروشنده پولی میگیرد که بعد آن را تحویل بدهد.
-
پیش فنگ
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (نظامی) pišfang سلام نظامی و ادای احترام از طرف سرباز نسبت به افسر که با حرکت دادن تفنگ و نگه داشتن آن در پیش روی خود و به حالت خبردار صورت میگیرد.
-
پیش قبض
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [فارسی. عربی] [قدیمی] pišqabz آنچه زودتر به چنگ آید و گرفته شود.
-
پیش قدم
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [فارسی. عربی] pišqadam کسی که جلوتر از دیگری به راهی برود یا به کاری اقدام کند؛ پیشگام.
-
پیش قراول
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) [فارسی. ترکی] (نظامی) pišqarāvol ۱. سربازی که جلوتر از سایر سربازان برای نگهبانی یا دیدهبانی حرکت کند.۲. سربازی که جلوتر از سایر سربازان به سرزمین دشمن وارد شود.۳. پیشرو لشکر.
-
پیش قسط
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [فارسی. عربی] pišqest قسمت اول از پولی که باید بهاقساط داده شود.
-
پیش قطار
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) [فارسی. عربی] [قدیمی] pišqatār شتری که در قطار جلوتر از همه باشد؛ نخستین شتر از شتران قطارکرده.
-
پیش کرایه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [فارسی. مٲخوذ از عربی] piškerāye پولی که پیشاپیش بابت حمل کالا به کرایهدهنده بدهند.
-
پیش کسوت
فرهنگ فارسی عمید
(صفت) [فارسی. عربی] piškesvat ۱. (ورزش) کسی که در زورخانه و کارهای ورزشی بیش از دیگران سابقه دارد.۲. (تصوف) مقام کسی که مقامش بالاتر از مرید و فروتر از شیخ است.
-
پیش کوهه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [قدیمی] piškuhe برآمدگی جلو زین اسب؛ قربوس.
-
پیش مانده
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت مفعولی) [قدیمی] pišmānde باقی طعام که در پیش کسی بماند؛ تهمانده؛ نیمخورده.
-
پیش مرگ
فرهنگ فارسی عمید
(اسم، صفت) pišmarg ۱. آنکه پیش از دیگری بمیرد.۲. [مجاز] قربانی؛ فدایی
-
پیش مزد
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) pišmozd مزدی که پیشکی به کارگر داده شود؛ مساعده؛ بیعانه.